Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

ΑΤΙΕ (αγνωστης ταυτοτητας ιπταμενη ευτυχια)

Δεν έχω να δώσω τίποτα μην περιμένεις τίποτα. Προσδοκίες και απαιτήσεις αγνωστης ταυτοτητας ευτυχιας. Αν δεν είναι μέσα σου δεν θα το βρεις ποτέ έξω σου.
Δεν έχω να σου δώσω τίποτα μην περιμένεις τίποτα. Δεν μπορω να σου δωσω ευτυχια.
Δεν πάσχω από καμιά ανίατη ασθένεια, ούτε έχω χάσει κάποιο μέλος της οικογενείας μου πρόσφατα, είναι όλοι καλά.  Βλέπω, ακούω σκευτομε, γράφω, μιλώ, περπατώ, χορεύω, τραγουδώ! Αλλα δεν εχω καμιά ευτυχεια να σου δώσω ! Τα εχω σχεδον ολα! Δεν έχω κανένα σοβαρό λόγο να μην είμαι ευτυχισμένη! Τι σημαίνει όμως σοβαρός λόγος; Έχω γνωρίσει άτομα ετοιμοθάνατα πιο ευτυχισμένα από μένα. Έχω γνωρίσει άτομα χωρίς χεριά και ποδια πιο ευτυχισμένα από μένα. Ποίος ορίζει δηλαδή τον λόγο που θα δικαιολογεί την απουσία ευτυχειας μου; Δεν έχω δηλαδη το δικαίωμα στην απουσία ευτυχειας, επειδή δεν πληρώ τα κρητηρια του κοινωνική μετρήματος; Ε λοιπον ομολογω γαμημενη κοινωνια με τα μετρηματα σου πως δεν έχω κανένα σοβαρό λόγο και παρόλα αυτά δεν είμαι ευτυχισμένη, δεν ειμαι καν δυστυχισμένη! Ειμαι μια λεξη που δεν υπαρχει. Στο αναμεσο τιποτα. Στο ενδιαμεσο κενό. Εν Λευκω!
Σύμφωνα με το κοινωνικό μέτρημα το αρθρισμα μου ειναι : αχάριστη  άπληστη και εγωίστρια αφου δεν εχω καταφερει να εφευρει καποιο σοβαρο λόγο σύμφωνα με τα δικά της μετρήματα που να δικαιολογεί την απουσία ευτυχειας μου. Δεν εχω καμια δικαιολογια για τα νευρα μου, το αγχος την ανησυχια μου, τις αυπνιες, τις μελαγχολιες μου, την καταπιεση που νιωθω, τις τασεις φυγης μου, την αναγκη μου για απομονωση και απολυτη ησυχια! Ενας απαισιος ανθρωπος!
Τα χριστουγεννα μου θα έπρεπε σύμφωνα με την κοινωνία να ήταν ευτυχισμενα αφου σχεδιαστηκαν συμφωνα με ευτυχισμενες προδιαγραφες. Δεντρακι, οικογενεια, φαι, δωρα! ΑΤΙΕ! Είμαι ένας απαίσιος άνθρωπος που δεν μπορεί να αισθανθει την ευτυχια και απλά θα προτίμουσε να τα περάσει μονός του στην ασφάλεια της γνωριμης μη ευτυχιας του.
 Εκει στην γνωριμη απουσια ευτυχειας μπορώ να απολαύσω μελαγχολικα απλά πράγματα όπως τον ήλιο στο πρόσωπο μου, ένα cheesecake, ένα σουφλέ 500 τυριων, μια πλούσια σαλάτα, να βγαίνω ξυπόλητη στο χιονισμένο μπαλκόνι και να γειώνομαι μετά στο ζεστό παρκέ. Μπορώ να απολαύσω το ηλιοβασίλεμα, την πανσέληνο, τις χιονονιφαδες, μπορώ να απολαύσω την σιωπή μου , to blog μου,  αλλα και την καλή παρέα οταν εγω την επιλεγω, μια καλή ταινία και καλή μουσική. Να κάνω μπάνιο με τα αιθερία ελαία μου και να μελαγχολώ στο δωμάτιο μου δικαιολογημενα πλεων που δεν πληρω τις ευτυχισμενες προδιαγραφες. Τωρα μου εχει αφαιρεθει και αυτο το δικαιωμα και πρεπει να υποστω εκτος απο την απουσια ευτυχιας μου και την απουσια δικαιολογιας μου και να υπαρξω απλα απαισια χωρις δικαιολογια!
Δεν εχω τιποτα να δωσω παρα μονο αυτα που μου ανοικουν ολοχρονα.
Οτιδηποτε αλλο ειναι ενας ψευτικος κοινωνικος ψυχαναγκασμος.
Σκεψου το! Όταν εσύ δεν είσαι ευτυχισμένος γιατί να είναι τα χριστουγεννα σου;
Το 13 θα μπει Τρίτη τί κι αν δεν είναι καλή η χρονιά και τα χρονια δεν ειναι πολλα;  Τι θα γινει?
Δεν έχω τιποτα δεν περιμένω τιποτα και δεν ειμαι καθολου ελευθερος είμαι απλα άνθρωπος.
α.ν

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

H filosofia tis mixas!

Ερώτηση: Τι διαφορετικό περιμένεις να δεις κάθε φορά που κοιτάς το χαρτί όταν φυσάς την μύτη συ; Μήπως αντί μιξα θα βρεις διαμαντάκια αυτή την φορά;
Γιατί τόση περιέργεια να δούμε τι κρύβετε στο χαρτί; Τι μαρτυρά αυτή η κίνηση μας;
Είναι ανάγκη για αυτογνωσία η' απόλαυση για βρωμερές εικόνες;  Ω Άνθρωπε Σ αρέσει να κοιτάς!
Μέτα το γάλα η επόμενη ουσία που γευστικές ήταν η μίξα συ, στο νηπειαγωγειο την έκανες μπαλίτσα, στο δημοτικό την έτρεμες σαν ο χάρος το λιβάνι μη σου μείνει η ρετσινιά του μίξη και στο γυμνάσιο την τσέκαρες με το καθρευτακι , και από τότε αυτός ο θεσμός έχει θεσπιστεί άλλοτε ρωτάς την κολλητή σου με υφος συνωμοτικό " εχω τπτ" και αλλοτε απλα ευχεσαι να μην εχει ξεμεινει τιποτα και ο λογος που σε κοιτουν χαριτωμενα ειναι γιατι εχεις γαλλικη μυτουλα και οχι σιχαμερη μιξουλα! Απο τοτε η συνηθεια που εγινε λατρεια, την τσεκάρεις με το που θα ξεπορτίσει στο χαρτί!
Μια ολόκληρη ανθρωπότης παρατηρητης της μιξας! Η βρωμερή εικόνα που έγινε ανάγκη; Όσο πιο βρώμικη και πολύχρωμη τόσο πιο ενδιαφέρον! Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι ολόκληρη η πορνοβιομηχανια θα μπορούσε άνετα να στιρικτει στην φιλοσοφία τις μιξας! Η βρωμιά που σ αρέσει να κοιτάς!
Και αν μια μέρα φυσιξεις και είναι μπλε; Τότε μόλις γλίτωσες 50 ευρώ που θα αράδιαζες στον γιατρό για να συ πει αυτό που απλά μόλις κοίταξες! U ve got the flu!
Από την άλλη αν δεν ξέρεις τι κρύβεις μέσα σου πως θα βρεις αυτό που χρειαζεσε; Μηπως η παρατηρηση της μιξα ειναι απλα ενα αρχεγονο ενστικτο επιβιωσης και αυτοπροστασιας?
Η γνώση μέσα σου!
Κοιτά καλά ανακάλυψε αυτό που έχεις και βρες αυτό που σου λείπει αν δεν το έχεις βρει ήδη, αφου τόσες φορές που έχεις κοιτάξει σίγουρα κάπου θα το χεις πετύχει! Όλα είναι εδώ και σου ανήκουν!  Ακόμα και η μιξα έχει να σου μάθει πολλά!

a.n

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

Ftuuu!!!

Ο μηνας της συμφοράς!
Ok δεν είμαι και το πιο υπεύθυνο άτομο στον γαλαξία μας ούτε ότι πιστεύω στην γρουσουζια και το ματι  αλλά αυτός ο μηνας ήταν το κάτι άλλο! Εκατσα λοιπόν και εκανα μια απο τις περιφημες λιστες μου και μέτρησα τις "απωλειες"

-ασημενιο ζευγαρι σκολαρικια( αγορά οκτ) 1 piece is missing .
-ζευγαρι σκολαρικια ξυλινα (αγορα επισ. οκτ) both are missing, εθεαθεις τελευταια φορα στο τραπεζακι της Κ.Παπας - αμα δεν τα φαγε η γατα τα φαγε ο καδος σιγουρα!
-Ζευγάρια σκουλαρικια muffins- 1 piece is missing- δεν εχω ιδεα...
-κάκκινα σκουλαρικια -κόκκινες μαργαρίτες , ΟΝΕ μπίλια εις missing ( καπου μεσα στην σακουλα της ηλεκτρικης σκουπας)
-Ζευγάρι γάντια μαύρα (αγορά σεπτ) 1 κομματι missing
 ( υποψηφία σκηνή εγκλήματος - γύρισμα η'μετρό)
-Ζευγάρι γάντια τυρκουάζ (αγορά Νοέμβριο) 1 piece missing ( Δ έχω ιδέα ακόμα που αλλα έχω ελπίδες )
-Ζευγάρι γάντια μοβ benetton  ( δώρο γιορτής 9 dec) στο πλυντήριο στους 60 με τα υπόλοιπα κοινά θνητά μου ρούχα , αποτέλεσμα συρρίκνωση 1ου βαθμου , αποτέλεσμα 7 cm επιστροφη σε size 0 :/
-κουμπί από κινητό και αυτό missing- σε μια από τις πολλές του πτώσεις
-μαύρη μπλούζα εσωθερμαντικη , missing, μάλλον ξεχασμένη σε κάποιο ντουλαπάκι από τις 100 δουλειές που άλλαξα στον ίδιο μηνα!!!!!
-έκρηξη ketchap στον υπολογιστή , πληκτρο αρ. 6 - μένει ακόμα κολλημένο 666 :/

Άλλες ζημιες:

-3 κοψίματα στο δεξί χέρι
-μια γλάστρα στο κεφάλι και η άμμος της!!! (μικρή μεν αλλά κακτοειδής )
- ξεμπαρωμα θήκης τηλεφώνου του ντους από τον τοίχο!
-σπάσιμο μιας κούπας και στράβωμα 1ου βαθμου ενός κουταλιού -dont ask
-λoύσιμο ζεστού φιλανδικoy μαύρου καφέ σε μια κοκετα συνταξιουχα, στην ακριβή τσάντα της καθως και την χειροποίητη σάρπα της.
-cornflakes με γάλα στις χνουδωτες μου ροζ indoor μπότες.
-κατρακύλημα 4σκαλιών γιατί φυσικά Ι m allways late !!!
- σκίσιμο πουλόβερ στην πόρτα γιατί πιάστηκε στο χερουλι- μπεννυχιλιαση ις μπαγκ!
-λιώσιμο ενός ολόκληρου μεγάλου κεριου σε μια μέρα αφου το ξεχασα να καίει και έφυγα από το σπίτι!

Κ είμαστε ακόμα ζωντανοί!!!

Ε αεις το διαολο !!

Α.Ν

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

21.12.2012

Στο μετρό μετά την δουλειά, κοιτώ έξω από το παράθυρο ποτέ λευκό και άλλοτε στην αντανάκλαση ένα κουρασμένο εγώ! Κοιτώ την ώρα, υπερωρίες πάλι και το τέλος του κόσμου έχει καθυστέρηση, θα φταίνε οι πολυκιστικες! Οι μαγιάς δεν πρόβλεψαν οτι το τελος ειναι παντα γενους  θηλυκού !
 Πεθαινω απο πεινά- με αυτούς τους ρυθμούς θα αδυνατίσω καταλαθως και θα πάνε χαμένα τόσα χρονιά συντήρησης του μύθου της Δευτέρας μου, τι πρωτια θα απομεινει στη Δευτερα μου μετα που δεν εχει χονεψει ποτε το δευτερο ονομα της ?
Απέναντι μου γιγαντοαφίσα των hobbits, hmm..παρασκευή βραδύ , το τέλος του κόσμου και εγώ δεν μπορώ να σταματήσω να φαντασιωνομε ενα ζουμερο mac!
 Στάση μετρό σπίτι : 12 δευτερόλεπτα τελευταίας ευκαιρίας για να σαπίσω σπίτι και δεν την αρπάζω pip pip pip κλείνουν οι πόρτες, πάντα θύμα των διαφημίσεων αδυνατο θηλυκο, η αφίσα με παγίδευσε μέσα στο μετρό και με οδηγεί κατευθειαν στην φωλιά των ποπκόρν!
Για πρώτη φορά χαίρομε που το εισιτήριο του σινεμά στοιχίζει 14 ευρώ αφου εξαργυρώνω επιτελους τα εισιτήρια  από τις τελευταίες μου υπερωρίες!
21.12,  21.15  η επόμενη παράσταση έχω 20 λεπτά να βρω τα πλησιέστερα macdonalts και η εργένικη μου παρασκευοβραδια έχει ήδη ξεκινήσει! Τρώω στο πόδι όπως αξίζει σε κάθε junk με ξυπνητήρι μη χάσω τις διαφημίσεις , ketchap και αλάτι στα δάκτυλα μου, mmm,  τρέχω για να προλάβω τις διαφημίσεις με πλήρη επίγνωση πως αν γλιστρήσω στο πάγο θα κυλισω σαν χοντρη κοιλια απο χιοναθρωπο, αλλά αυτό δεν με πτοεί καθόλου από το να κτυπησω στο καπάκι και ενα popcorn! Ο οργασμός της αγελάδας που ζήλεψε το γουρουνι! 3d γυαλάκια και αράζω! Αρακτη αλλά καθόλου light!
Έτσι καταλαθως μόλις εχουμε βγει με τον κοιλιόδουλο εαυτό μου ράντεβου.
Η ταινία,  με εξαίρεση τον άντρα των ονείρων μου :  
(χάρμα οφθαλμων) ήταν ενα τσακ παραπανω εντονη απ οτι σηκωνε η κράση μου για friday date , απο την αλλη τωρα ξερω πως αντιμετοπιζονται ολα τα τερατα στους εφιαλτες μου! Περημενοντας τις νεραιδες αφου ο αντρας των ονειρων μου και η χωριατοπαρεα του μονο μπελαδες προκαλουν! Τωρα, η ταινια, αν αφαιρέσεις το πομπώδες sound design, θυμιζε παιχνίδι playstation με ένα μάτσο χωριατόπαιδα να τρέχουν στα λιβάδια με κανένα μήνυμα που δεν έχει ήδη ειπωθεί -βεβαία αυτός που πάει να δει την συγκεγκριμενη ταινία, δεν πάει γιατί βαριόταν να κατεβεί στην σωστή στάση και ξεροσταλιαζε για τον ωραίο στην αφίσα αλλά γιατί γουστάρει αυτο πιου πιου dish dish  φσσσσ go go go !!! Επισης σε ολη την ταινια υπαρχει μονο μια γυναικα και αυτη για να μην κλαιμε πως μας εχουν περιθωριοποιησει της εχουν δωσει τον ρολο αυτης που σωζει τον μαλακα με την παρεα του! Ετσι με το τελος του ραντεβου με τον εαυτο μου κραταω οτι ειναι 21.12.2012 ειμαι πιο μονη μου απο ποτε, στο helsinki , στους -10 , και ναι δεν ειναι και το τελος του κοσμου! 
Ο ωραιος που περημενει την νεραιδα να τον σωσει απο την μαλακια του παραμενει στο πανι αφου στην real life ε δεν ειναι και τοσο ωραιος και εγω δεν ειμαι και καμια καλη νεραιδα!
Single bells kai merry xmas! χο χο χο!
a.n

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

To noiki

Κάθε αποχαιρετισμός είναι και ένας μικρός-μεγάλος χωρισμός, και κάθε χωρισμός είναι ένα μικρός-μεγάλος θάνατος. Λένε πως ο άνθρωπος για να ξεπεράσει ένα μεγάλο χωρισμό  χρειαζεται περίπου 3 χρονιά όσα δηλαδή περίπου χρειαζεται για να κλείσει μια πληγή που αφήνει πίσω ένας θάνατος κάποιου δικου του ανθρώπου.

Για να ξεπεράσει κανείς ένα αποχωρισμό του αρκεί ίσως απλά η συνειδητοποίηση, και αυτο συνήθως γίνετε πάντα στη σκηνή του εγκλήματος, όταν ανοίγεις την πόρτα, όταν επιστρέψεις στο κοινό σημείο μονός, όταν πληκτρολογήσεις τον αριθμό και είναι λάθος.
Κάτω από την ιδία σκηνή, παρακολουθουμε διαφορετικές παραστάσεις και κρατάμε σημειώσεις για το τέλος, ανταλλάζουμε απόψεις και μοιραζόμαστε συναισθήματα, συμπάσχουμε κάτω από την ιδία αυλαία και μοιραζόμαστε τις φρίκες μας και τα ποπκόρν μας, ανοίγουμε τα εσσωψυχα μας και μετά απομονωνόμαστε στα κουκούλια μας!
Ξεφαντωνουμε, εξερευνουμε, φροντιζουμε, μοιραζομαστε, ανακαλυπτουμε... Επενδύουμε και ονειρευόμαστε παρόλο που ξέρουμε πως η παράσταση θα τελειώσει και τελειώνει...


Στην είσοδο αγκαλιαζόμαστε κοβομαστε με μια καθαρή πληγή στο πάγο, γρήγορο και καθαρό κόψιμο γιατί πονάει πάντα λιγότερο. Η πληγή αυτή θα θρέψει και το σημαδάκι θα θυμίζει πάντα αυτο το πέρασμα. . .
Μέτα από αυτό ίσως το 'ποτέ' ίσως και το 'ξανά'. Επιστρέφεις στην σκηνή του εγκλήματος και δεν υπάρχει κανείς παρά μονό εικόνες, αυτές γίνονται συναισθήματα και αυτά εμπειρίες και οι εμπειρίες γνώση. Ποση γνώση πλέων!
Είσαι ένας συλλέκτης ατελείωτων "ισως/ ποτε/ ξανά" Μια συνεχης προπόνηση για τον δικό σου τερματισμό.
Ο άνθρωπος συγχαινετε τους αποχωρισμους γιατί του θυμίζουν τους χωρισμους , του θυμίζουν ότι το κάθε ίσως ξανά είναι ένα ίσως ποτέ, το κάθε τέλος είναι ένας μικρός θάνατος και πως τίποτα δεν διαρκεί για πάντα ούτε καν το ιδιο του το σώμα που μεσα σε αυτο συγκατοικα με την υπαρξη , την (προσωπιο)κοτητα και το dna του, θυματε πως κάποτε θα το αποχαιρετίσει και αυτό και θα του ομολογήσει ψιθυριστά λίγο πριν... αυτό το "ισως ποτε ξανα".
Παρόλο που έχουμε γεννηθεί για να ζήσουμε περνάμε τις ζωή μας ''πεθαίνοντας''.
Αμέτρητες πληγές στην λίστα αναμονής που περημένουν να θρεψουν, αμέτρητοι άνθρωποι , σταθμοί, λιμάνια η'απλά περαστικοί παρελαύνουν στην παράσταση σου και στην είσοδο παντα αποχαιρετιεσται με μια καθαρή πληγή, ένα σημάδι που θα σου υπενθυμίζει ότι ΣΥΝ-έζησες. Τα ματιά μας είναι μάρτυρες της μεγαλύτερης μας ψευδαίσθησις μιας σύλληψης χωρίς κανένα μετρό αντισύλληψης. Η  διαδικασία πρέπει να γίνει μετέπειτα και να είναι συνειδητή και οι περισσότεροι βολευομαστε στη αναβολη γιατί ετσι νομίζουμε ότι πονάει λιγότερο, μέχρι την στιγμή που επιστρέφουμε στην σκηνή και καθόμαστε μονοί και συνειδητοποιούμε ότι η πρεμιέρα ήταν και  η τελευταία παράσταση.
Μετανιώνεις για λιγο που δεν κράτησες περισσότερες σημειώσεις, που δεν έβγαλες περισσότερες φωτογραφίες που δεν παρέμεινες συγκεντρωμένος σε όλη την διάρκεια. Δεν υπάρχει επανάληψη, μονό ανάμνηση και το σημαδάκι.
Aπεχθανομαι όλων των ειδών αποχωρισμους, αλλά αν μπορούσα κάνω μια ευχή να μην ξαναποχωριστω τίποτα και ποτέ και κανένα ποτέ ξανά είναι σαν να ζητώ να αποληθώ και απαλλαγώ από το νοίκι και μετά ποιος θα πληρώνει το νοίκι τις ζωής μoυ σε μια περίοδο κρίσης που τα νοίκια μας όλων έχουν ακριβύνει;


a.n

Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Poli xioni


Einai kapoia tragudia pou apla me afoplizun....
a.n


"Γεμάτο δάκρυα στάζει το πέλαγος.
Μοιάζει το χιόνι σου φέτος να καίει.
Μοιάζει το μέλλον να είναι απροσπέραστο
σ’ ένα παρόν που στενάζει και κλαίει.

Είναι χλωμό του ουρανού το στερέωμα
και τούτη η πόλη φαρμάκι να στάζει.
Έχω πια χάσει καιρό το δικαίωμα
να σ’ αντικρίζω καθώς θα χαράζει.

Όσο μ’ αγάπησες τόσο σε πρόδωσα.
Όσο με πρόδωσες σ’ είχα αγαπήσει.
Όσο με άφηνες τόσο σε άφηνα
κι όσο με μίσησες με έχω μισήσει.

Κλείνω τα μάτια και βλέπω το αύριο
κι είναι ένα αύριο δίχως εικόνες.
Ίσως να ζει η αγάπη μεθαύριο.
Ίσως περάσουν κι αυτοί οι χειμώνες.

Είναι η πόλη μας τώρα πια φάντασμα.
Μοιάζει με πίνακα που έχει ξεβάψει.
Κι έχει απομείνει μονάχα η θάλασσα
να μου θυμίζει ότι έχω ξεχάσει.

Έτσι κοιτάζω την πόλη που αγάπησα
όταν σε είχα σ΄ αυτή συναντήσει.
Έτσι κοιτάζω την πόλη που άφησα
όταν στην άβυσσο μ΄ είχες αφήσει.

Όσο μ’ αγάπησες τόσο σε πρόδωσα.
Όσο με πρόδωσες σ’ είχα αγαπήσει.
Όσο με άφηνες τόσο σε άφηνα
κι όσο με μίσησες με έχω μισήσει.

Κλείνω τα μάτια και βλέπω το αύριο
κι είναι ένα αύριο δίχως εικόνες.
Ίσως να ζει η αγάπη μεθαύριο.
Ίσως περάσουν κι αυτοί οι χειμώνες."

Stixoi Antri Theodwru
Musiki Filippos Pliatsikas

Merry xmas or?

Δεντράκι, φωτάκια, ξηραμένα τραγούδια, αγάπη ειρήνη και στοργή όλοι τώρα τραγουδάμε...
Οικογενειακά τραπέζια, αρμονία, ευτυχεια, αγάπη ειρήνη και στοργή όλοι μασουλάμε....
Νόστιμες συνταγές , συροπιαστα γλυκά, κανείς δεν παχαίνει με αυτά εχουμε διατηρήσει όλοι τα ωραία μας σώματα, τις επίπεδες κοιλιές και τα σφικτά μας κολαρακια!
Πρωτοκλασάτα ωραία ρούχα, πασαρελλα , ανταλλάζουμε πλούσια δώρα -καμιά κρίση σε καμιά οικογένεια! Νο no...
Άψογες οικογενειακές, φιλικές, κοινωνικές και επαγγελματικές σχέσεις! Το αφεντικό σε καλεί σπίτι του για τραπέζι και σου ανακοινώνει την προαγωγή σου εις ένδειξη σεβασμου και εκτίμησης γιατί φέτος σου βγήκε ο κώλος στην δουλειά και σε κανενα δεν αρεσουν τα ξεκολα! Το σκυλί του επίσης ερωτεύτηκε το δικο σου αγαπημενο πετ και θα κάνουν απογόνους σύντομα! Λοβ στορι ! Σκυλίσια ζωή!
Μάλλινες καλτσουλες, κεράκια, ένα Λαμπραντόρ puppy(από το γκάστρωμα του πασχαλινου τραπεζίου από το αφεντικό που σε εκτιμά) ίδιο με αυτά τις διαφήμισης τις kleenex, παραμένει πάντα μικρο δεν κατουράει ούτε μασουλά τα έπιπλα, τις κάλτσες, τα αγαπημένα σου βρακιά και σουτιεν. Δεν καταπίνει όλα τα ακατάλληλα πράγματα έτσι δεν χρειαζετε ποτέ εγχείριση που στοιχίζει 900 ευρώ αφου δεν μπορεί να αφοδευσει το πλαστικό από το φερμουαρ του αγαπημένου σου φουτερ! Μια υπεροχή ζωή , και υπέροχα Χριστούγεννα people!
Ίσως...αν όμως και όχι;
Το ίδιο κέρμα στο αέρα, το φωτογραφίζεις εκεί στην πιο αληθινή του στιγμή, σε εκείνο το κλάσμα δευτερόλεπτου που το κέρμα στέκεται στο αέρα και σε κοιτα καταματα! Στο αερα μπροστά από την αλήθεια που αρνείσαι από δειλία να παραδεκτεις μια ώρα νωρίτερα !
Το δεντράκι σου είναι πλαστικό, το παίζεις οικολόγος αλλά η αλήθεια είναι ότι το πήρες γιατί είναι προσφοράς αφου δεν σε παίρνει οικονομικά να πάρεις ένα αληθινό, τα στολίδια επίσης, αγάπη ειρήνη και στοργή όλοι τώρα τραγουδάνε- ; ναι -στο δημοτικό!
Κοντά στα 30, σπίτι στο καναπέ μονή σου, facebook και διαφορετικές κάλτσες, μια μπλε και μια μοβ, Ο υπολογιστής υπολειτουργεί, η μπαταριά έχει καεί, με κινήσεις yoga πινεις νερο  μην βγει ο macης από την μπριόζα.
 Χωρίς σκύλο, η' γατί, χωρίς μόνιμη δουλειά, χωρίς χρήματα, χωρίς καμιά σταθερά, στο ψυγείο έχει γάλα γιαούρτι και υπομονή!
Τακ τακ τακ, η πουτάνα η καταθλίψει σου κτυπά την πόρτα δεν της ανοίγεις βαριέσε γιατί ξέρεις πως θα μπει από το παράθυρο! Ακόμα και αυτη θέλει παρέα! Την λυπάσαι, συμπασχετε, καποτε της ανοίγεις που και που τα λέτε! Λογία παρηγοριάς...
 Οικογενειακά τραπέζια, άσκοπες συζητήσεις, πληττεις, κάθε χρόνο τα ιδία, μωρά που γκριανιαζουν και κλαίνε, θείες που σε ρωτάνε αν βρήκες κάνα "paidi" αν έχεις μόλις χωρίσει σε ρωτάνε οτιδήποτε άλλο άκυρο και προσποιούνται ότι δεν έχεις τα χαλιά σου τα μαύρα και έχεις βάλει 200 kg!
Όταν η πλιξη κτυπα  και τους υπόλοιπους ξεκινά το σασπένς , ανοίγουν θέματα εγγυημενης διαφωνίας για να επικρατήσει συνήθως η γνώμη του πιο αγενή, οι υπόλοιποι καταπιέζονται να μην χαλασουν το κλίμα γιατί είναι οι "μερες αγιες" και ας είναι οι μισοί άθεοι!
Τρως μέχρι σκασμού και ανοίγεις κουμπάκι, αν δεν εχεις ήδη προνοήσει να φορέσεις την άνετη σου φόρμα παρόλο το μουρμουρητο ότι πας σαν γύφτος,  τερματίζεις στις 3000 θερμίδες, γλείφεις και το κουταλάκι, γιατί  είναι μέρες γιορτινές δικαιουσε!
Νιώθεις ενοχές γιατι επιβαλλεται, αλλά τις αγνοείς μέχρι την ώρα που θα ξεβαφτείς! Εκείνη την ελεϊνή στιγμή που εμφανίζονται κάτι κοκκινίλες από το φτηνό ξεβαφτικο Κ λες- "pwww re xali! Pws eimai etsi; " Φοράς και τις ξενέρωτες σου πιτζάμες αυτές που φοράς κάθε 28 του κύκλου αν είσαι τυχερή , (αν είσαι από αυτές με τις πολυκοιστικες και τις ορμονολογικες  διαταραχές(τσαμπα ναρκωτικα) τότε κάθε 30, 35, 30, 65 Ε μετά πας για baby), - συνήθως είναι ροζ γιατί όταν πονάς ευχεσαι να εμενες για πάντα ροζ παρόλο που θες να το παίζεις δυνατή και black!
Ξυπνας! Ταχυδρόμος γραμμα , καρτουλες χριστουγεννων αλλά  δεν είναι για σένα no no αλλά για τον προηγμένοι ενοικιαστή εσύ πάρε να χεις λογαριασμούς! Τραβάς τα μάλια συ! Σου μένουν στα χεριά( στο πάτωμα στο μπάνιο - παντού) Χαμηλός σίδηρος η' ηλικία; Μάλλον μετατρέπομαι σε τετράποδο που αλλάζει τρίχωμα το χειμώνα....ικανοποίησε από αυτή την απάντηση. Νέα αρχή , η στιγμή που αποφασίζεις να οργανωθείς , ξεκινάς τις ωραίες σου λίστες οι οποίες καταλήγουν πάντα σε: έξοδα έσοδα! Είσαι και πάλι μείον στους μειων! Κοιτάς έξω από το τζαμί! Είμαι μείον! Εγώ, εσύ και οι υπόλοιποι! Άνθρωποι μοναχοί, ένας πίσω από κάθε παράθυρο!
Άνθρωποι μονοί που πίστεψαν πως το τριαντάφυλλο είναι όμορφο χωρίς αγκαθιά και τρυπήθηκαν!

2012 το δεντρό έχει σκιά!
Η απόδειξη ότι υπάρχει φως!


a.n


Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

Epi tafeio

Λίγο πριν... είναι αργά
λίγο πριν... μετανιώσεις
λίγο πριν...μιλιά ξαναποκτισεις
λίγο πριν... ξανασκαψεις
λίγο πριν... με βρεις εκεί που με έχεις θάψει
δεν υπάρχει πτώμα να ξεθάψεις
λίγο πριν μην με ψάξεις, πριν μιλήσεις, πριν με ξαναχασεις
με έχεις ήδη ξεχάσει
λίγο πριν με αγνοησεις, με αποφύγεις, με κοιτάξεις
με έχεις ήδη προσπεράσει.
Μην ομολογήσεις, μην σκευτεις, δεν μπορείς καν κατάματα να με κοιτάξεις
σε κουτί δεν μπορείς ένα φάντασμα να ξαναθαψεις
μην σκάψεις μην σκευτεις καν να ψάξεις
το σώμα που ζωντανό έχεις θάψει
είναι πάντα αργά για σένα να ξεθάψεις.

Α.Ν



Φραντζολα και ελια

Νευμα βγαλμενο απο αλλη εποχη αυτης του οπως επιθυμειτε δεσποινης , σε επιθυμω για παντα. Για το υπολοιπο ταξιδι μας. Φραντζολες κ ελιες πηρ...