Κοίταζε την παράσταση κρατώντας την γροθιά της σφικτά στα γονατα της, μην της ξεφυγει και ξεχυθούν ολες της οι σκέψεις στον αέρα πριν το τέλος της παράστασης. Το στόμα της είχε στεγνώσει στην προσπάθεια για ανάλυση του άλογου λόγου που έτρεχε μπροστά της.. διψούσε τόσο πολύ αλλα η νεκρική σιγή του δωματιου και η ακινησία την είχαν καθηλώσει σ αυτή την άβολη ηλεκτρικη καρεκλά. Παρατηρούσε αφυδατωμένη τους γύρω της με την ελπιδα οτι κάποιος θα στραβοκαταπινε απο το πολλη νόημα έτσι ώστε να μπορούσε να κρυφτεί πίσω από τον προσδοκώμενο ήχο και κίνηση του για να πιει λιγο νερακι. Παρατηρούσε διακριτικά το κοινό χωρίς να κουνά το κεφαλι μονο τα ματια για να μην προδώσει την πλήξη της, αλλα ήταν όλοι φανατικα συγκεντρωμένοι στον άλογο λόγο που ετρεχε μπροστα τους. Κάποιοι έκλειναν τα μάτια για να συγκεντρωθούν καλύτερα μιας και το φως στο δωματιο ήταν μια κλωστή παραπάνω από την ολική τύφλωση. Αδυνατούσε να συγκεντρωθεί στις λέξεις, οι σκέψεις της γέμιζαν ολοένα την σφιγμένη γροθιά της που ήταν έτοιμη να εκραγεί στο ασφυκτικό δωματιο γεμάτο από intellectual ντυμένους χιψτερικα. Ο διπλανός της ανέπνεε ελεγχόμενα έτσι ώστε η εκπνοή του να μην έπεφτε τυχόν πάνω σε λέξεις που δεν ήθελε να χάσει. Καθηλωτική παράσταση σκέφτηκε, έλα που δεν έβλεπε όμως τίποτε και το χασμουρητό ήταν έτοιμο να κρεμαστεί από τα αφυδατωμένα χείλη της. Ο δυο θέσεις δεξιά, κουνούσε το πόδι του ηδονιστικά σαν να έγλειφε η κίνηση του τις μεγάλες σκεψεις που γεννούσε το μεγάλο μιαλο του...
και επιτέλους κάποιος εβιξε και η αλλη ξύστηκε και πριν προλαβουν να βαλουν τελεια στην αταξια που προκαλεσαν βρηκε ευκαιρια το χέρι της και γλίστρησε στο μπουκάλι αδειάζοντας το περιεχόμενο του μέσα στο οισοφάγο ξεδιψώντας την πλήξη της. Η μεγαλύτερη απόλαυση του τελευταίου της μισάωρου! Ενα αεράκι έμπασε από κάπου σαν ελπιδα - υπενθύμιση πως εξω απο αυτη την αιθουσα υπαρχει μπόλικο οξυγονο ελευθερίας απλότητας και ξεκούραστης βολεμενης επιφάνειας! Αυτος ο μονολογος την ειχε τοσο δυσκολεψει... Εκλεισε το μπουφάν της μαζι με τα ματια και οι λέξεις συνέχιζαν να πέφτουν καρεκλοπόδαρα στα κεραμίδια της στεγης του μπερδεμένου μυαλού της. Ευτυχως που το σωμα δεν ειχε καμιναδα σκευτηκε γιατι θα ειχαν καπνιστεί ολοι απο την φωτια που θέριευε μεσα της.... δεν εφυγε με τιποτα παραπανω απο αυτα που ηξερε, η παράσταση γιαυτην ειχε αποτύχει.
a.n
και επιτέλους κάποιος εβιξε και η αλλη ξύστηκε και πριν προλαβουν να βαλουν τελεια στην αταξια που προκαλεσαν βρηκε ευκαιρια το χέρι της και γλίστρησε στο μπουκάλι αδειάζοντας το περιεχόμενο του μέσα στο οισοφάγο ξεδιψώντας την πλήξη της. Η μεγαλύτερη απόλαυση του τελευταίου της μισάωρου! Ενα αεράκι έμπασε από κάπου σαν ελπιδα - υπενθύμιση πως εξω απο αυτη την αιθουσα υπαρχει μπόλικο οξυγονο ελευθερίας απλότητας και ξεκούραστης βολεμενης επιφάνειας! Αυτος ο μονολογος την ειχε τοσο δυσκολεψει... Εκλεισε το μπουφάν της μαζι με τα ματια και οι λέξεις συνέχιζαν να πέφτουν καρεκλοπόδαρα στα κεραμίδια της στεγης του μπερδεμένου μυαλού της. Ευτυχως που το σωμα δεν ειχε καμιναδα σκευτηκε γιατι θα ειχαν καπνιστεί ολοι απο την φωτια που θέριευε μεσα της.... δεν εφυγε με τιποτα παραπανω απο αυτα που ηξερε, η παράσταση γιαυτην ειχε αποτύχει.
a.n
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου