Καλησπέρα,
Ονομάζομαι αυτό και δεν έχω γένος είμαι ένα ουδέτερο ον που απλά υπάρχω σε ένα γυναικείο σώμα με μια θηλυκή καρδια και μια ανδρική ψυχή, σε ένα νεκραναστημενο σώμα που αναπνέει άρρυθμα από το πρωί. Ήμουν πάντα ελεύθερο μέχρι που αποφάσισα να ζήσω.
Η μοίρα, με θηλυκή καρδια, διάλεξε με τον θάνατο, με την αντρική ψυχή, την αρχή της βδομάδας για " την ωρα μου". Διάλεξαν την Κυριακή αλλα το μεγάλο μου αυτό δεν του αρέσει μήτε το τέλος μήτε η αρχή, γιατί ειναι όμοια, έτσι προτίμησε την Τετάρτη που είναι μια αδιάφορη μέση, για κάποιους μισή και για άλλους το ήμισυ αλλα με καμία όμοια..
Χαρακτηρίζω το μεγάλο εγώ μου μίζερο και μοιρολατρικό για να γίνω κατανοητό παρόλο που το ίδιο δεν πιστεύει ούτε στον θάνατο ούτε στην ζωή ούτε στον Θεο ούτε στον μή Θείο μα ούτε στην μοίρα. Η ελευθερία που το οριζει δεν έχει πίστη ούτε ταυτότητα ούτε παρουσία ούτε απουσία ... όλα αυτά είναι απλά ανάμνηση μιας δανεικής γνώσης και η γνώση ειναι επίγεια αφου αποτελει μια συλλογή απο αναμνήσεις απο το παρελθόν και η ελευθερία δεν μπορει να υπολογίζεται μέσα απο χρόνο αλλα φευγαλέα σε στιγμή. Καρτερώ λοιπον υπομονετικά νεκραναστημενη γιατί δεν έχω άλλη επιλογή την στιγμή που το νεκραναστημένο αυτό μου συμφιλιωθεί ολοκληρωτικά με την απουσία κάθε αλήθειας και ψέματος. Τότε ίσως, ελπίζω δηλαδή , πως θα ξυπνήσει και θα συνειδητοποιήσει πως όλο αυτό που εγώ και εσύ ονομάσαμε ζωή ήταν απλα ένα όνειρο και ενας εφιαλτης μαζι, που ζωγραφίσαμε σε μάθημα προ δημοτικής. Όπως η μοίρα έτσι και ο θάνατος καραδακουν και οταν αποφασίσουν οτι ήρθε η ώρα σου σαν ένα τίποτα απο καιρό ομως και ενα κάτι το μονο που μπορείς να κάνεις ειναι να πεις
..παρακαλώ καθίστε εδω.
a.n
a.n
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου