Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2025

Λιτανείες


Ένα ζουμερό, βελούδινο ποδάρακι στα τσαλακωμένα μου μούτρα. 

 Από τη κίνηση ξέρω πως μαγειρεύεται η γκρίνια πρωί‑πρωί, η κοτσιακαρούα μάνα βραδύπους θα τα καταφέρει αράγε?

Ξεκινήσε μουρμούρα..

«Πού είναι η πιπίλα; Δεν βλέπω από τη τσίπλα, μάλλον έχω τυφλωθεί. Διψώ, λιποθυμώ, θα κάνω κλάμα εκκωφαντικό, ιδανικό για καρδιακό. Μα γιατί δεν με σηκώνει; Δεν με αγαπά με πληγωνει. Με εγκατέλειψε; Θα την καρφώσω στον παπά!» (και αντί για παπά, γαλαααα φωνάζω δυνατά).

Και στο τσουπ, προσγείωση στα χέρια: το μπιμπερό. Και ξανά όλα ροδινά. «Μανούλα, σε αγαπώ.»

Καφές. 

Πανικός. Τρέχω, τρέχω, τρέχω. Με τα ποδαράκια τρέχω πάνω στον καυτό καφέ, θέλω να πέσω. Και μέτα να ξανακλάψω στις ενοχές, να την σπαραξω.

Τσουπ, της ξεφυγα· με σήκωσε στο λεπτό. Χεχ, training  στο αυχενικό.
Μα που πάει; Τουαλέτα; Wait. Φέρνω αρκούδι και κουβέρτα. Οππα, είπα τόσο γλυκά, άμα χέζεις θα με κρατάς.

Αλλάξα γνώμη. Τα χέρια μου να πλύνω και λίγο στα πλακάκια νεράκι ρίχνω «Σήκω! Κράτα με! Γλυστρώ, ουρλιάζω, πάει σβήνω!»

Και μετά ξεκινούν οι λιτανείες. Το έπος. Η ωδή. Τι δράμα να είσαι παιδί, ξέρεις ρε μάνα τι θυσίες έκανα εγώ για να γεννηθώ σ’ αυτή την ****γή? 

Μ.Α.Ν


Staying Alive

 Τι σημαίνει πραγματικά “staying at home mom”  όχι instagramer, όχι influencer mom.

Χωρίς φίλτρα. Χωρίς εξιδανικεύσεις. Χωρίς τις δυτικές/καπιταλιστικές προσδοκίες που θέλουν τη μάνα «παραγωγική» με κάθε κόστος.

Αλλά από επιλογή. Από προτεραιότητα. Από μελέτη.

Με βάση σύγχρονες έρευνες νευροπλαστικότητας, αναπτυξιακής ψυχολογίας και θεωριών δεσμού – από επιστήμονες όπως η Alicia Lieberman, o Daniel Siegel, John Bowlby, η Mary Ainsworth, o Allan Schore – που δείχνουν ξεκάθαρα ότι η σταθερή, διαθέσιμη, προβλέψιμη πρωτογενής φροντίδα τα πρώτα χρόνια είναι ό,τι καλύτερο για το βρέφος.

(Για το βρέφος. Όχι για τις κυβερνήσεις. Όχι για τα συστήματα. Όχι για τις προσδοκίες των άλλων.)


Και τι σημαίνει staying at home mom μέχρι το παιδί να πάει νηπιαγωγείο;


Σημαίνει ότι η άδεια μητρότητας τελειώνει στους 5 μήνες και μετά… «άτε εύρε τα».


Σημαίνει ότι σταματώ τη δουλειά μου. Και μετά;

Ίσως κάτι χειρότερο. Ίσως κάτι καλύτερο. Ίσως τίποτα.

Lotto.


Σημαίνει μοναξιά. Πολλή μοναξιά.

Μέρες ολόκληρες χωρίς ενήλικη επικοινωνία.


Σημαίνει δεν ξαναπίνεις καφέ ζεστό, δεν πας τουαλέτα μόνη σου, δεν μιλάς στο τηλέφωνο χωρίς το “μαμμα-μαμμα-μαμμα” από πίσω.Σημαίνει ξεκινάς κάτι, σταματάς, ξεκινάς ξανασταματάς και ξεχνάς, ξεχνάς, ξεχνάς ...

Σημαίνει 8ωρα και 10ωρα με ένα μωρό που χρειάζεται κυριολεκτικά όλο σου το είναι: την ενέργειά σου, το νευρικό σου σύστημα, τη ρύθμισή σου, την υπομονή σου, τη διάθεσή σου, την παιδικότητά σου. Όλα.


Σημαίνει έναν περίγυρο που ρωτά: «Πού δουλεύεις; Και πότε θα πας πίσω δουλειά;»

Λες και η μητρότητα full-time δεν είναι δουλειά.


Σημαίνει να εξηγείς τα αυτονόητα ξανά και ξανά.


Σημαίνει burnout.

Σημαίνει αυχενικό, μέση, πονοκεφάλους, αϋπνία, κόπωση, κορτιζόλη στο κόκκινο.

Σημαίνει πολλή νουροφέν, αρεστόν, μαγνήσιο.


Σημαίνει φωτογραφίες με φόρμες, πιτζάμες, αχτένιστη, με ρίζα και τα κιλά της εγκυμοσύνης.Πανέμορφη!


Σημαίνει απώλεια ταυτότητας.

Σημαίνει εξάντληση μέχρι τον πυρήνα.


Σημαίνει κριτική για τα οικονομικά.

Το «με έναν μισθό πώς ζείτε;»

Το «χάνεις λεφτά μένοντας σπίτι».

Τα έξοδα τρέχουν..

Λες και το οικονομικό έγινε ξαφνικά το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο.

Λες και η επένδυση στα πρώτα χρόνια ζωής είναι οικονομική αποτυχία και όχι θεμέλιο της ψυχικής υγείας ενός ανθρώπου για πάντα!!!


Και τελικά σημαίνει κάτι που κανείς δεν λέει:

Ότι αυτό που κάνεις είναι θεμέλιο για τον εγκέφαλο, τον ψυχισμό και τον τρόπο που το παιδί σου θα συνδέεται με τον κόσμο για όλη του τη ζωή.

Και το καλύτερο δεν σου επιτρέπει ούτε να γκρινιάξεις. «Επιλογή σου ήταν».

Ναι, ήταν. Αλλά από πότε το σωστό, το δύσκολο και το κουραστικό απαγορεύεται να συνυπάρχουν;


Γι’ αυτό, αφήστε τις staying-at-home moms στην ησυχία τους.


Κάνουν μια από τις πιο απαιτητικές, αόρατες και σημαντικές εργασίες που υπάρχουν.

Κάτι που πολλοί δεν θα άντεχαν ούτε για μία εβδομάδα.

m.a.n

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2025

Σκουπα σκουπα ντου

Πάντα μισούσα το σκούπισμα γιατι ειναι τοσο επιφανειακο.

Δεν εχει ουτε βαθος ούτε διαρκεια. Μόνο αυχενικό.

Ο μόνος τρόπος για να καταφέρω να σκουπίσω γρήγορα είναι να θυμώσω.

Δίχως θυμό, δεν μπορώ να σκουπισω.

Για spead cleaning αναγκαζομαι κ σκεφτομαι την πεθερα. 

Η σκούπα καπως εγινε το μεσο της επιστροφης στο πυρ μου. 

Κράτησε όλα αυτά τα χρόνια μακριά από μένα τη σκόνη  και τους σκονισμένους.

Επιβιώσα χαρη σε αυτην ανεπροκοπα κ αυθεντικα ειπε.  . .

.  . .η γεροντομανα...σκουπα σκουπα ντου κ για που για που για που τραβαει η αλεπου ..


Σάββατο 21 Οκτωβρίου 2023

Φραντζολα και ελια

Νευμα βγαλμενο απο αλλη εποχη αυτης του οπως επιθυμειτε δεσποινης , σε επιθυμω για παντα.

Για το υπολοιπο ταξιδι μας.

Φραντζολες κ ελιες πηραμε.

Α.Ν




Μητροτητα

Η μητροτητα στα σκαρια σφυριζει ολο και πιο δυνατα πως οτι μεγαλο εζησες ειναι παιχνιδακι μπροστα στη κυρια που ερχεται.

Μι λεδη Ευθυνη.

Α.Ν

Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2021

Φραντζολες

 Κοιτουσα μεθυσμενη στην σειρα την μεγαλη κυρια που γεμιζε ρυθμικα τα σάντουιτς της επομενης μερας με τα διαμετρικά κομμένα αγγουράκια. Περιμενω το δικο μου σαντουιτς να ξερόψηθεί ζαλισμενη απο αλκοολ, το φως φλορεντζας του φούρνου να με ενοχλεί γιατι προδωνε οτι δεν ηταν η ηλικια μου να στεκομαι μεθυσμενη στη σειρα τα ξημερωματα περιμενωντας τα αγγουρακια να δροσισουν την τριάρα σαντουιτσαρα μου. Το καμενο σισαμι της φραντζολας μου ξεκίνησε να μοιριζει τοσο ανθυγιεινά κολασμενα με το λιωμενο βουτηρο και το τραγανιστο μπέικον οπου συντομα παρεσυραν τα καθωσπρεπει "πρεπει" μου. Ενας συνομιληκος μου, απ αυτους που η λογικη τους ειχε προσπερασει την σταση του "να πεθάνω εστω και μια φορα απο έρωτα" μπηκε στο φουρνο να αγοράσει γαλα και ψωμι για τη προκομμενη εβδομαδα του. Δυο κοσμοι της ιδιας ηλικιας στον ιδιο φουρνο ξημερωματα. Ο ένας στην αρχή της ημέρας κ ο  άλλος στο τελειωμα. Κοιτω τον εαυτο μου στην αντανακλαση της τζαμαριας, ειμαι τοσο ομορφα θλιμενη βυθισμενη στο αλκοολ που η υγιης μου κορμοστασια καμουφλαρει περιτεχνα την νοθευμενη μαραμενη μου σκεψη. Αυτη η νοθευμενη υπαρξη λιγο πριν τα 35 το τελος της γονιμης εποχης κοιτουσε με τοσο προβληματισμο τα ρυθμικα φρεσκοκομενα αγγουρακια, την σοδια για ενα αλλο κοσμο που θα ξυπνουσε σε λιγες ωρες να διετελέσει την προκομμενη του ρουτίνα, σε μια ρουτινα που ειχα αποτυχει να βρω το ρυθμο. Συνεχιζω να ζω σαν μια υποσχόμενη ανέμελη έφηβη σκέφτηκα που ακομη δεν αποφασισε τι θα γινει οταν μεγαλωσει. Ενιωσα τόση θλίψη αλλα και περιέργεια για αυτον τον αλλο προκομμενο κοσμο, παρατηρώντας τον εκπροσωπος της μπροστα μου βυθισμενο στα κοινωνικα "υπο-χρεη" του να κοιτά αφηρημενος τα βυζια της ταμειας αγνοωντας την τρυφεροτητα τους, ακουμπώντας τις φρατζολες στη μεζεδοσκεμπε του. Ήμασταν και οι δυο τοσο δυστυχισμένοι και αδειανοι στους δυο κοσμους μας.

Ανταλλαξαμε βλεμματα. Αξαμωθηκε η ανησυχία και αθυροστομια της σκεψης μου με τη μαλαμετενια προκομμενη του φυση.

Φραντζολες πηραμε ειπα και βεβηλωσα τις λιστες του.

Οταν βρισκεις κατι πολυτιμο στο δρομο σου το σηκωνεις ειπε η μανα του παιδιου μεσα μου.

Παντρευτηκαμε.

Α.Ν


Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2021

Αερας

Ούτε η μοναξιά δεν είχε όψη.

Κοίταζε μέσα απο το καθρέφτη το κενό δωμάτιο.

Ήταν επίσημα αόρατη. Αέρακι.

Κλείσε την πορτα κάνει κρύο, μπαζει μέσα μοναξιά.

Φυσηξε μακρια την αντανακλαση μου.

Κενο το καδρο και ενας λερωμενος καθρευτης.

Φερε ενα παννακι να καθαρισουμε λιγο.



Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2020

Μια τελειομανιακη τέλεια τελειά ενος ημιτελους τελους

Η τελειομανία , το τέλος και η τελεία έχουν κάτι κοινό στην αντίληψη ενός τελειοθηρικου. Η τελειότητα επέρχεται όταν δεν υπάρχει τίποτα άλλο/ καλύτερο ή περισσότερο να γίνει, δηλαδή ενα έργο, μια σκέψη, μια πράξη έχει εξαντληθεί και έχει εξαντλήσει κάθε πράξη, σκέψη, πρόοδο και προσπάθεια τελειοποιησης της. Έχει δηλαδή φτάσει στο τέλος της τελετουργικης αναζήτησης της. Όταν κάτι δηλαδή φτάνει στο τέλος του έχει φτάσει και στην τελειότητα του γιατί δεν υπάρχει κάτι αλλο να κάνεις για αυτο . Έχει τελειοποιηθεί. Η τελειομανία είναι ενα ασταμάτητο κυνήγι τέλους, άκρων και ορίων. Για να ησυχάσει ένας τελειοθηρικος πρέπει να εξαντλήσει όλες τις βελτιωτικές επιλογές και ταυτόχρονα να εξαντληθεί και ο ίδιος. Μια ολιστική αποστράγγιση εαυτού , επιλογών και πιθανοτήτων. Ένα ασταμάτητο κυνήγι επίγειων θάνατων  σε μια ζωή γεμάτη απο ημιτελης προκλήσεις
Μέχρι που συμβαινει κάτι πολυ πιο αληθινό απο τη ζωή του. Ένας αληθινός θάνατος.
 Η μεγαλύτερη πρόκληση ενός τελειοθηρικού είναι ο αιφνιδιος θάνατος, εκεί που δεν εχει προλάβει να επεξεργαστεί ενα ερχόμενο τέλος και δεν έχει εξαντλήσει τον εαυτο του με ενα υπολοιπο απουσίας. Απλά μια μέρα αιφνίδια έρχεται η σκληρή συνειδητοποιηση ότι η τελεία προηγείται της τελειοτητας      Σε μια ανυποψίαστη στιγμή ενώ τα δάκρυα έχουν προηγηθεί μέρες πριν της επεξεργασίας, προσπερνά το όνομα του αμετάκλητου τελους στις επαφές του κινητού και συλλαμβάνει την μικρότητα της ύπαρξης του με  την σκληρή συνειδητοποίηση οριστικής απουσίας ύπαρξης απο οτιδήποτε υπάρχει και αντιλαμβάνεται ως υπαρκτό. Στην άλλη ακρη της γραμμής δεν υπάρχει χτύπος καρδιάς, δεν υπάρχει κανένας ηχος ψυχής. Έχει αιφνίδια εξαφανιστεί  αφού αυτο το  άδικο τέλος μιας ημιτελής ζωής δεν θα μπορεσει ποτε να ολοκληρωθει μέχρι εξαντλήσεως στην τόσο μικρή και γραμμική σκέψη του .  Θα παραμείνει για το υπόλοιπο, ενα ορφανό ημιτελές τέλος , χωρίς τελεία αλλά με ερωτηματικό για τέλος, στην ατέλειωτη νεαρή ζωή του.
...?
Α. Ν

Τρίτη 4 Αυγούστου 2020

Λιγο ακομα νετφλιξ

Ευτυχως που υπαρχει και το νετφλιξ να κρεμμαστω σαν πνιγμενη σε σωσσιβια λεμβο ,μια εξαρτημενη σε μια τοξικη σχεση κ να το αφησω να με παρασυρει στον κανενα χρονο μεχρι εκεινη τη μαγικη στιγμη που θα προσεξει την ακινησια της υπαρξης μου και θα με ρωτησει "εισαι ακομη εδω, θες να συνεχισεις σε αυτη τη τοξικη σχεση? 
" Εδω ειμαι νετφλιξ" κουνιεται ακομη ο δεικτης πανω στο ποντικι συνεχισε λιγο ακομη παυση  στην ασφαλεια του μη ζησω εγω τη καλογραμμενη ευτυχεια σου.
 Α. Ν

Κυριακή 14 Ιουνίου 2020

Μεταλλαγμενο συνοδευτικο


Αυτο που με τρώει με εχει βαρεθει
Η φλογα εχει εξατμιστει.
Ουτε σταχτη ουτε καπνος.
Υποψιας μυρωδιας καμενου ποπκορν.
Εγωκεντρικη γραφη, κομπαρσος ο πρωταγωνιστης.
Με ενα μεταλλαγμενο καλαμποκι για εαυτο
ξεπετακτηκες πρωτο και μενεις στον πατο τελευταιο μονο και μισοψημενο.
Καμενο ποπκορν κλεβεις ζωη απ το αλατι μα δεν ανθιζεις στο χρονο.
Συμπληρωματικο ενοχλητικο συνοδευτικο σε ενα σινεμα βουβο.

Α. Ν 

Κυριακή 8 Μαρτίου 2020

"Φύση, θέση, ιδιότητα"

Σήμερα η βραδιά δεν ειναι για εξοδους και δώρα , η γιορτή ειναι μια φιλική υπενθύμιση της θηλυκής δυναμικής σου, αυτής που δεν χρειάζεται να μιμηθεί τον αρσενικό για να είναι ισο, που δεν χρειάζεται τα στερεότυπα για ταυτότητα, ουτε ρόλους για αυτοπροσδιορισμο. Δεν ειναι βραδιά για εξόδους και δώρα επειδή σημερα μπορεις και σου αξίζουν είναι γιορτη για ολα σου τα μπορω και για ολα σου τα αξίζω , ενα φρεσκάρισμα μιας βαθιάς επίγνωσης του βάθους και του πλούτου σου.
Σε μια εσωτερικη γωνιτσα της αβύσσου σου αφουγκρασου την μελωδια της ανησυχης θηλυκής φυσης σου και ανασκουμπωσου με αγαπη και θαρρος για ολες τις επόμενες μικρές και μεγάλες καθημερινές και προσωπικές σου νίκες!
8/3/2020
Α.Ν

Λιτανείες

Ένα ζουμερό, βελούδινο ποδάρακι στα τσαλακωμένα μου μούτρα.   Από τη κίνηση ξέρω πως μαγειρεύεται η γκρίνια πρωί‑πρωί, η κοτσιακαρούα μάνα ...