Τι κι αν το τέλος της ζωης μας δεν είναι ο θάνατος
Τι κ αν απο θανατο ξεκινήσαμε και στη γεννηση τελιωνουμε?
Η παραλληλα γεννιομαστε κ πεθαινουμε?
Αναγκη ο χρονος και μήτε η αρχή μήτε το τέλος τον οριζουν
ζωη και μη ζωη στο ιδιο κρεβάτι κοιμουνται και ξυπνουν σε σφικτη αγκαλιά μαζι θανατος κ ζωη.
Σαν εραστες που αναπνέουν μεσα απο γυμνά κορμια να λιωνουν μεσα στα ματια τους και να γινονται ενα
Ανασα που ξεψυχα νερο κ φωτια
Γέννησή και θάνατος χορεύουν αντικριστά
Ζωη και θάνατος δεν ζησαν ποτε χωριστα
Γυμνα κορμια που υπηρξαν απο παντα σφικτη αγκαλια
Που λιωσαν απο ερωτα και απο παραλληλα εναλλαξ γιναν το ωραιοτερο παραλληλο ενα.
Α.ν
