ΠAYSEIS ΛEΞEIS

Πόσες φορές πρέπει να μηδενιστει μια ψυχη για να ηρεμήσει ο νους; Ποσες φορές να πεθανει για να ζήσει; Προλαβαινω; Α. Ν

Τραγουδια οιωνοι Ματια καθρεφτες σε κοιταζω και απορώ Ησουν παντα εδω; Ξημερωνουν τα μεσα μου πριν από την αυγη Ανθίζουν μες την χειμωνια Αμετρητες πληγωμενες αμυγδαλιες Βολτα διχως αναπνοες Δυο σωματα ενας παλμος Οπου σκια τωρα λευκος ανθος Οι πληγες μια ζωγραφια Και ετσι οπως ζηλεψε ο ηλιος την βροχη Έγειρε και ανθισε στο φως του μια ανοιξιατικη ψυχη Η βροχη ποτισε το χωμα μα η αμυγδαλια ανθισε μονο για τον βασιλια Α.Ν

Στο σταυροδρόμι της υπαρξης μου Με κοιταξε στα ματια ξανα η παγωμενη αναπνοη μου στην αντανακλαση κοιταζω το απόλυτο κενο Ουτε εκπληξη ουτε παλμος μονο ο αορατος μου εαυτος Αυτο το παιδι γεννηθηκε νεκρο μονο ενας ρολος το κραταει ζωντανο. Να νιωθεις εσυ σημαντικος και εγω να σου γεμιζω το κενο. Εγω μεσα σε ενα νεκρο εαυτο. 

Σε, Περίμενα με ανυπομονησία να με κατακτήσεις να με πολιορκησεις να με λεηλατησεις τίποτα 'ορθιο να μην αφήσεις. Σε περιμενα να με απογοητευσεις Να με διαβάσεις σαν διαφανεια και σαν διαφανη να με αντιμετωπισεις. Σε περίμενα ναι, Να με διαλύσεις, να με σκοτώσεις, να με αναστησεις μονο για να με ξανατεμαχισεις. Σε περιμενα να με στοιχειωσεις να με τραυματισεις Σε περιμενα εγωιστικα και δειλα ομολογω μα δεν μετανοω που ηταν αναγκη να ξεφορτωθώ τονους αγκυρες απο "περίμενα". Ελαφριά διαφανής, Σε ευχαριστώ.

Βροχερη μερα, το γρασίδι ενα ερωτικο μαφιν σοκολατας Ιδανικό για κολοτουμπες και πτώσεις Δεν φορουσε ποτε τα κατάλληλα προστατευτικα Ούτε  καν παπούτσια Κατι πουα καλτσες μόνο Ενα εφηβικό γουρουνι  με πουα κάλτσες έτοιμο για βουτιές Έτοιμο να πέσει με τα  μούτρα στον παράδεισο. Η κολαση την έχρισε προσωρινα αδιάβροχη. Τι νόημα θα είχαν όλα χωρις το προσωρινά Μια λεξη ζωγραφισμένη σε λάσπη Σε θέλω ..γραφτηκε και σβήστηκε Μόνο αυτή προλαβε και το ειδε Κολυμπησε διχως επιγονατιδες Ηταν έτοιμη να δωσει περισσότερα απο οσα θα επερνε. Η αντιστοιχία στο αδιαβροχο της Προσωρινα... Α.Ν