Δίδυμες φλόγες

Πριν απο σενα εγραφα για να ημουν ο φαρος να με βρεις μετα απο σενα γραφω για λιγο φως.
Η επιφανεια σε ειδικη τιμη η ουσια φυλακισμενη στο μαύρο σου κουτι.
Δεν υπαρχει λογος να ελευθερωθω δεν ανάβει η φωτιά με αερα κ νερο.
Σε μια προηγούμενη ζωη συμφωνησαμε την συναντηση αυτη εσυ το οξυγονο και γω σπιθα για τη φλογα στη διδυμη μας ψυχη.
Θα σε αναγνωριζα γιατι θα με είχες διαβασει πριν με ερωτευτεις, συστηθηκες με την αποστήθιση της εισαγωγής.
 Περίμενα  πως θα ηταν τοσο καταστροφικο σε λατρεψα περισσοτερο απο εαυτο και αυτο ειναι το τιμημα στο μεγαλο μου κενό.
Γκρεμισμενος φαρος διχως φως μπροστα απο ωκεανο.
Α...Ν

Καθρεφτιζοντα οντα

Εχω μια υποψία πως η τεχνη χρειαζεται την διαιρεση για πολλαπλασιασμο γιαυτο και αμφισβητω τα κινητρα των δημιουργων .
Μπορει να υπαρξει η τεχνη χωρις κοινο, οταν δεν εχει μοιραστει σε κανενα εκτος απο την δημιουργο της? 
Αν οχι τι σε κάνει να πιστευεις πως τρεφεσε απ αυτην και οχι το τραυματισμενο εγω του δημιουργου της από σένα ?
Είσαι σίγουρος πως ειναι τεχνη και δεν εισαι απλα τροφη ενος καλαισθητου βρυκολακα?
Τι ακριβώς θαυμάζεις το παραθυρο ή τον καθρέφτη?
Οτι δεν μοιράζεται δεν υπάρχει?

Α. Ν

Τρομακρατημενη γενναιοτητα

Αποψε συνειδητοποησα πως δεν φοβάμαι να πεθανω έχοντας πληρη επιγνωση οτι αποδεκτηκα να ζησω ενα υπολοιπο χωρις εσενα, σε ενα μέτριο αναμεσο, σε μια συνειδητή επιλογη συμβιβασμου ελευθερας βοσκης μεταξυ των διοδίων του μαύρου και ασπρου. Δεν υπαρχει ιχνος φοβου στην θεση αυτης της συνειδητοποιησης μονο γενναίοτητα και ελευθερια που εχω απαλλαγει απο την τοξικοτητα του αργου θανατου ως την μοναδικη υπενθύμιση ζωης και αυτη η καινούρια γενναιοτητα χωρίς θανατο και χωρις ζωη με τρομάζει πιο πολυ απο ολα.
Για τι ειμαι ικανη?
Α. Ν