Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

ΕΡΩΤΑΣ

Στην αρχη ερωτευεσε τον ερωτα,
επειτα την φιγουρα στον καθρευτη που στολησαν τα παιδικα σου πινελα αναμεσα στα δακτυλα της ενηλικης σου απαιτησης
και ενω ζωγραφιζεις διψασμενος η αναγκη σου δεν σταματα να ξεδιψα χορευοντας στον ρυθμο των παιδικων σου θελω.
Μεχρι την πρωτη βροχη.
Η νερομπογια σιγα σιγα αλλιωνεται,
σε μουντζωνει,
τρομαζεις  για λιγο και ξαναβρεχει,
θυμωνεις γιατι σε λερωνει
μεχρι που αυτο που μενει στον καθρευτη εισαι μονο εσυ.
Γυμνος εσυ, μονο εσυ.
Πουθενα αυτος.

Αντεχεις να αγαπησει αυτο που βλεπεις;
Αυτο που δεν βλεπεις ομως;
Αντεχεις;
Ηρθε η ωρα να τον γνωρισεις.
Δεν ειναι το χρωμα ουτε το πινελο.
Δεν ειναι η βροχη ουτε το χωμα.
Δεν ειμαι το μουντζωμα της ευτυχιας σου ουτε η ευτυχια σου.
Ειμαι ενας ολοκληρος καινουριος και αγνωστος κοσμος παρομοιος μα ποτε ομοιος.
Δεν σε γεμιζει σε συμπληρωνει, δεν σε δενει σε απελευθερωνει.
Δεν χρειαζεσε κατι παραπανω γιατι εισαι ηδη καλυτερος.

α.ν

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Φραντζολα και ελια

Νευμα βγαλμενο απο αλλη εποχη αυτης του οπως επιθυμειτε δεσποινης , σε επιθυμω για παντα. Για το υπολοιπο ταξιδι μας. Φραντζολες κ ελιες πηρ...