Σήμερα ξανά προσπέρασα την σκονισμένη σκοτεινή φωλιά μου. Πιο κάτω κοντοστάθηκα.
Ζωγράφισα μια φωτιά με την ελπίδα πυρκαγιάς!
Οι φλόγες υπογράμμιζαν τα παλιά σκονισμένα ερωτηματικά μου, χαραγμένη πιο κάτω η ανησυχία στο τσιμέντο της ανώνυμης σκιάς μου.
...ελευθερία...θάνατος ...έρωτας...
Χαραγμένα εκεί όλα τα αναπάντητα μου,
η υπενθύμιση της παύσης του άνεμου στα φτερά μου.
Ελευθερία θάνατος έρωτας...
συνώνυμα.
συνώνυμα.
a.n
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου