Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016

anartisi xwris titlo

Ποσο αντιπαθής μου είναι οι τίτλοι, τοποθετούνται πάντα τόσο μακριά από τις αλήθειες,
βρίσκονται πάντα κάπου πολύ βολικά, σε απόσταση ασφαλειας από δύσφορες καταστάσεις, ανέπαφοι από τον καθημερινό ρεαλισμό που τσαλακώνεται στο κρεβάτι με την ζωή.
Σιδερωμένοι, φρεσκοξυρισμένοι τίτλοι, δήθεν τρόποι, δήθεν "αντιδιθεν" στερεότυπα, ένα διψασμένο ψέμα και μια εξαναγκαστική υποκρισία είναι όλα στριμωγμένα πάνω στον ογκόλιθο της ταφόπλακας του Κώδικα της Σύγχρονης Ανθρώπινης Επιβίωσης.
Ζηλεύω το μεράκι και την βροχή πιο πολύ από ποτέ, μοίαζουν σαν δύο σταγόνες νερό και ας ανήκουν το ένα στον άνθρωπο και το άλλο στη φύση, έχουν την ίδια ιδιότητα- ξεδίψουν την ζωή.
Τώρα παντού αφυδάτωση....

a.n

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Λιτανείες

Ένα ζουμερό, βελούδινο ποδάρακι στα τσαλακωμένα μου μούτρα.   Από τη κίνηση ξέρω πως μαγειρεύεται η γκρίνια πρωί‑πρωί, η κοτσιακαρούα μάνα ...