Ευτυχως που υπαρχει και το νετφλιξ να κρεμμαστω σαν πνιγμενη σε σωσσιβια λεμβο ,μια εξαρτημενη σε μια τοξικη σχεση κ να το αφησω να με παρασυρει στον κανενα χρονο μεχρι εκεινη τη μαγικη στιγμη που θα προσεξει την ακινησια της υπαρξης μου και θα με ρωτησει "εισαι ακομη εδω, θες να συνεχισεις σε αυτη τη τοξικη σχεση?
" Εδω ειμαι νετφλιξ" κουνιεται ακομη ο δεικτης πανω στο ποντικι συνεχισε λιγο ακομη παυση στην ασφαλεια του μη ζησω εγω τη καλογραμμενη ευτυχεια σου.
Α. Ν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου