Κοιτουσα μεθυσμενη στην σειρα την μεγαλη κυρια που γεμιζε ρυθμικα τα σάντουιτς της επομενης μερας με τα διαμετρικά κομμένα αγγουράκια. Περιμενω το δικο μου σαντουιτς να ξερόψηθεί ζαλισμενη απο αλκοολ, το φως φλορεντζας του φούρνου να με ενοχλεί γιατι προδωνε οτι δεν ηταν η ηλικια μου να στεκομαι μεθυσμενη στη σειρα τα ξημερωματα περιμενωντας τα αγγουρακια να δροσισουν την τριάρα σαντουιτσαρα μου. Το καμενο σισαμι της φραντζολας μου ξ εκίνησε να μοιριζει τοσο ανθυγιεινά κολασμενα με το λιωμενο βουτηρο και το τραγανιστο μπέικον οπου συντομα παρεσυραν τα καθωσπρεπει "πρεπει" μου. Ενας συνομιληκος μου, απ αυτους που η λογικη τους ειχε προσπερασει την σταση του "να πεθάνω εστω και μια φορα απο έρωτα" μπηκε στο φουρνο να αγοράσει γαλα και ψωμι για τη προκομμενη εβδομαδα του. Δυο κοσμοι της ιδιας ηλικιας στον ιδιο φουρνο ξημερωματα. Ο ένας στην αρχή της ημέρας κ ο άλλος στο τελειωμα. Κοιτω τον εαυτο μου στην αντανακλαση της τζαμαριας, ειμαι τοσο ομορφα θλιμενη βυ...
(simeia stixis kai orthografia opote to epithimun- eleutheri i sxesi mas)