Η ώρα 4.39 ομολογώ, υποθέτω, παραδέχομαι δεν είναι πολύ φυσιολογικό να θέλω να γράψω για μια ταινία που μόλις είδα. Απο την άλλη ουτε η ταινία για την οποια έχω την ανάγκη να γράψω -κάτι, το οποιο δεν έχει προσδιοριστεί ΑΚΟΜΑ και στριφογυρίζει γύρω μου ψάχνοντας λέξεις για να προσγειωθεί- είναι μια 'φυσιολογική ταινία, αλλα επειδή έχει πάει 4.45 δεν έχω και πολύ χρόνο έτσι ξεκινώ με την ελπίδα να με προλάβει πριν κλείσω.
Φυσηολογικό- να μια λέξη πολύ παρεξηγημένη ! Δεν θα ασχοληθώ όμως με αυτήν γιατί είναι μια παρεξήγηση την οποια χάνω και κερδίζω ταυτόχρονα χρονια τώρα. Θα ασχοληθώ όμως με το ήμισυ της χαρίζοντας το λογικό σε ένα άλλο blog κρατώντας την φύση στο δικό μου blog!
ΦΥΣΗ λοιπόν...
Την βλέπουμε αλλα δεν την αντιλαμβανόμαστε, την αισθανόμαστε αλλα δεν την νιώθουμε, την ακούμε αλλα δεν την καταλαμβαίνουμε, μας κρατα ζωντανούς αλλα την σκοτώνουμε, μας καθαρίζει και μεις την λερώνουμε, μας ήρεμα και μεις την αναστατώνουμε. Σε αυτήν καταφεύγουμε για λύσεις, δύναμη, έμπνευση, ακόμα και όταν έχουμε θυμο σε αυτην πάμε για να τον εκτονώσουμε ... θυμίζει περισσότερο μια αρρωστημένη σχέση θύτη και θύματος μονο που δεν έχουμε καταλάβει πως αυτό το θύμα δεν συγχωρεί!
Πως σε αυτή τη περίπτωση το μονο θύμα θα είμαστε εμείς.
''...προέρχομαι από τον πλανήτη από όπου ο άνθρωπος έχει σκοτώσει την 'μητέρα τού' "
Λυπηρό ναι...αλλα το πιο λυπηρό από όλα είναι ότι ενώ ο κάθε ένας από μας έχει αισθανθεί έστω και μια φορα αυτό το δέος απέναντι σε αυτήν δεν έχει κάνει απολύτως τιποτα για να την προστατέψει.
Μήπως ο άνθρωπος όταν ζήσει αρκετό καιρό μακρυά της να μεταλλάσσεται σε αυτοκαταστροφικό oν? Η' μηπως γεννήθηκε αυτοκαταστροφικός?
Φοβάμαι να ομολογήσω αυτό που αναρωτιέμαι...
"Αργά ή γρήγορα, πρέπει να ξυπνήσεις'' ...κοιτώντας το κατάματα! Λόγος περί AVATAR- κοιτάζοντας το είδωλο!
Καλημέρα!
α.ν
Φυσηολογικό- να μια λέξη πολύ παρεξηγημένη ! Δεν θα ασχοληθώ όμως με αυτήν γιατί είναι μια παρεξήγηση την οποια χάνω και κερδίζω ταυτόχρονα χρονια τώρα. Θα ασχοληθώ όμως με το ήμισυ της χαρίζοντας το λογικό σε ένα άλλο blog κρατώντας την φύση στο δικό μου blog!
ΦΥΣΗ λοιπόν...
Την βλέπουμε αλλα δεν την αντιλαμβανόμαστε, την αισθανόμαστε αλλα δεν την νιώθουμε, την ακούμε αλλα δεν την καταλαμβαίνουμε, μας κρατα ζωντανούς αλλα την σκοτώνουμε, μας καθαρίζει και μεις την λερώνουμε, μας ήρεμα και μεις την αναστατώνουμε. Σε αυτήν καταφεύγουμε για λύσεις, δύναμη, έμπνευση, ακόμα και όταν έχουμε θυμο σε αυτην πάμε για να τον εκτονώσουμε ... θυμίζει περισσότερο μια αρρωστημένη σχέση θύτη και θύματος μονο που δεν έχουμε καταλάβει πως αυτό το θύμα δεν συγχωρεί!
Πως σε αυτή τη περίπτωση το μονο θύμα θα είμαστε εμείς.
''...προέρχομαι από τον πλανήτη από όπου ο άνθρωπος έχει σκοτώσει την 'μητέρα τού' "
Λυπηρό ναι...αλλα το πιο λυπηρό από όλα είναι ότι ενώ ο κάθε ένας από μας έχει αισθανθεί έστω και μια φορα αυτό το δέος απέναντι σε αυτήν δεν έχει κάνει απολύτως τιποτα για να την προστατέψει.
Μήπως ο άνθρωπος όταν ζήσει αρκετό καιρό μακρυά της να μεταλλάσσεται σε αυτοκαταστροφικό oν? Η' μηπως γεννήθηκε αυτοκαταστροφικός?
Φοβάμαι να ομολογήσω αυτό που αναρωτιέμαι...
"Αργά ή γρήγορα, πρέπει να ξυπνήσεις'' ...κοιτώντας το κατάματα! Λόγος περί AVATAR- κοιτάζοντας το είδωλο!
Καλημέρα!
α.ν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου