Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

Ανίατο μου παραμυθι!

"Όταν εισαι στο σωστό δρόμο το νιωθεις"
 Απλά το ξέρεις, ακόμα και αν στέκεσαι γυμνός με άδεια χερια και περιορισμένη ορατότητα μια αίσθηση ηρεμίας και ασφαλειας σε αγκαλιάζει. Μοιάζει σαν ερωτας που μόλις ανακάλυψες πως μπορείς να υπάρξεις και χωρίς αυτόν, ο ερωτισμός σου αρκεί, μια ελευθερια χωρίς όρια, η δύναμη στην αδυναμία, η ησυχία στην ανησυχία. Ο ερωτισμός νίκησε τον ερωτα!
Από όσο με θυμάμαι έχω υπάρξει ερωτευμένη , ο πρώτος μου ερωτας ήταν στο νηπιαγωγείο, και μετά ακολούθησαν ένα σωρό, τους θυμάμαι όλους! Μικρούς μεγάλους...Μελαχρινούς καστανους, ξανθούς, ψηλούς κοντούς, αδυνατους κανονικούς. Η αλήθεια δεν ερωτεύτηκα ποτε ζουμερούς, μάλλον γιατί υπήρξα εγώ αρκετά ζουμερή και για τους δυο μας. Για όλους ήμουν σίγουρη πως θα τους παντρευτώ όταν μεγάλωνα και όταν ανακάλυπτα πως δεν συμμεριζονταν την ίδια άποψη με μένα έκλαιγα τόσο μέχρι να αποκοιμηθώ και να ξυπνήσω στο καινούριο μου παραμύθι που λατρεύω να υπάρχω. Ήρωες του όλοι γύρω μου και γω άλλοτε ο πρωταγωνιστής και άλλοτε ο κομπάρσος. Σαν κομπάρσος έχω ζήσει τα καλύτερα παραμυθια γιατί έμαθα περισσοτερα απο οσα με πονεσαν. Το άσπρο φόρεμα κρεμαστηκε σε ένα όνειρο παιδικό και τα σκαλιά της εκκλησιας έγιναν κυλιόμενες αεροδρομίου, παντρεύτηκα το ταξίδι και παρεμεινα ερωτευμενη και πιστη στον ερωτισμό γύρω μου.
Ξεδιψω κοιτωντας διπλα μου και συναντώ τον άνθρωπο μέσα μου στο γύρω μου.
Αγαπω τη μεταμφιεσμενη του αδυναμια, τον κοιτω να τρέχει και όταν δεν αντέχει άλλο να τρέχει παει και κρυβεται! Καποτε συναντιομαστε στις ιδιες κρυψωνες. Μου αρεσει να κοιτω τις αποσκευες του. Κουβαλά μαζί του πάντα ότι χρειάζεται για να ζήσει το παραμύθι του, σπαθι, αλεξιπτωτο, σωσσιβιο, ωτοασπίδες , παρωπίδες... τα χρησιμοποιά οταν χρειάζεται για όσο χρειάζεται. Ενας γενναιος φοβισμενος υπερασπιστης του παραμυθιου του. Γύρω του έχει τειχη σαν και αυτά του facebook και μέσα σε αυτά βασιλεύει σαν πραγματικός βασιλείας. Είναι φιλόδοξος και εγωκεντρικός, δεν φοβάται την αρχή αλλα το τέλος.  Πορτα πισω απο την πορτα, ιστορια με 100 παραθυρακια. Τα μεθυσμένα βραδια χορεύει με τα φαντάσματα του και ξορκίζει το παρελθόν του και στην καθημερινότητα του τρέχει να προλάβει να ζήσει την υπόλοιπη ζωή του. Ο άνθρωπος διπλα μου, μέσα μου γύρω μου. Όλοι ίδιοι και διαφορετικοί. Η ομορφιά στην ελευθερια και την επιλογή. Ερωτισμός !μια λέξη που λατρεύω και δεν είμαι σίγουρη αν υπάρχει σε άλλες γλώσσες. Τραγούδι, ζωή, τοπίο μαγεία, γνώση, εμπειρία, στιγμή, φύση,  άνθρωποι δημιουργία. Ο ερωτισμός που δεν χώρισα και δεν με χώρισε ποτε. Ποιος άνθρωπος είμαι σήμερα και ποιον θα ερωτευτώ? 
Καλημέρα  σε ενα αλλο Σημερα! Μια ζωη γεματη Σημερα! 
a.n


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Φραντζολα και ελια

Νευμα βγαλμενο απο αλλη εποχη αυτης του οπως επιθυμειτε δεσποινης , σε επιθυμω για παντα. Για το υπολοιπο ταξιδι μας. Φραντζολες κ ελιες πηρ...