Ανάμεσα σε σκέψεις και συζητήσεις μεταξυ της μια λέξης και της άλλης παρακολουθώ την ανεξέλεκτη σκυταλοδρομία ανάμεσα στα σημεία και τα όρια μου. Κινουμενοι κώνοι στις άσφαλτο και οι σόλες μου να έχουν πάρει φωτιά, καπνοί βγαινουν από τα αυτιά. Τα σημεία και τα όρια μου, η ανακοίνωση έγραφε για αυτη την βδομάδα "μετακινουμενο τμημα" όπως εκείνες οι μετακινουμένες βδομάδες του λυκείου που γέμιζαν τους διαδρομους ερωτηματικά, με μια βαλίτσα και ένα τσαλακωμενο χάρτη στα χέρια να ψαχνουμε για μια 'ταξη' στην άτακτη ζωή μας, εκείνες και εγώ...δεν διαφέρουμε και πολυ.
Μονό που τελευταια αποφάσισα πως 10 χρονιά 'μετακινουμένο' ήταν αρκετά για να αποφασίσω πως θέλω να ξέρω που βρίσκονται οι κώνοι , τα σημεία και τα όρια μου! Ξυπολητη στην βρόχη ξεκίνησα την μετακόμιση για αλλη μια φορα, σηκώνω τους κώνους και τους μετακινώ εκεί που με βολεύει. Μέχρι εκεί που βλέπω ...από οπού και αν κοιτάξω. Κοντά σε μένα και όχι στα μετρά του καθένα! Ξερω πλεων πως δεν υπαρχει αγιος βασιλης και πως δεν μπορώ να αλλάξω τον κόσμο, ομως μπορώ να αλλάξω τον τρόπο που εγω τον αντιλαμβανομε. Δεν μπορώ να αποφασισω για τα σημεια και τα ορια των υπολοιπων αλλά μπορώ να κρατώ τσίλιες στα δικά μου. Δεν μπορω να αλλαξω κανενα αλλα μπορω να επιλεξω για μενα ποιος θα ειναι καποιος και ποιος ο κανενας...
Η αγένεια και η ειλικρινεια είναι σαν τον δεξιό και τον αριστερό άμα τους ντοπάρεις και τους δυο συναντιονται και μοιαζουν τοσο που δεν διακρινεις την διαφορα. Συχνά οι άνθρωποι συγχιζουμε το δικαιωμα να λεμε την γνωμη μας με αυτο της αγενειας, και τον ορο θαρρος με αυτο της θρασυδειλιας!
Οι θρασύδειλοι, ενα συχνο φαινομενο, απο τον καιρο που κρυφτηκαμε ολοι πισω απο τους υπολογιστες και τα κοινωνικα στερεοτυπα μας. Στην καθημερινοτητα απο την αλλη είναι εύκολο να ξεχωρισουν, συνήθως κοιτάνε στην σκιά σου γιατί φοβουνται να σε κοιτάξουν στα ματια, εκει που ειναι η φωτια σου. Είναι γενικοτερα αντιπαθεις στους περισσοτέρους και δεν έχουν καμιά αίσθηση του χιούμορ. Ως επι των πλειστων γλείφτες και καταπιεσμένοι. Aπαντουν συνήθως με ρητορικές ερωτήσεις γιατί δεν αντεχουν την απάντηση αφού εχουν συνηθησει να ακούνε μονο την φωνή τους.
Συνηθως ειναι ατομα που δεν εχουν έχουν αγαπηθει γιαυτο και ειναι δυσκολο να αγαπησουν. Ειναι ανταγωνιστικοι και τσιγγουνιδες εχουν την αισθηση ότι δεν υπάρχει αρκετό για όλους και καποιος φανταστικος εχθρος τους εχει βαλει στο ματι.
Τους αρέσει να υποτιμούν τους γύρω τους, περνώντας εκδίκηση για το κενό τους. Ειναι περιθωριοποιημενοι γιατι το επιδιωκουν κατα βαθως αφου αυτο ειναι και η δικαιολογια στον κομπλεξισμο και τον θυμο τους.
Καθε που πυρπολειται ο θυμος τους ψαχνουν για το επόμενο θυμα τους μεχρι να κανουν την λαθος επιλογη. Σήμερα το λαθος ημουν εγω, γιατι η πινακιδα μου εγραφε μετακίνηση κώνων και το πρόστιμο ειναι ακριβό.
α.ν
Μονό που τελευταια αποφάσισα πως 10 χρονιά 'μετακινουμένο' ήταν αρκετά για να αποφασίσω πως θέλω να ξέρω που βρίσκονται οι κώνοι , τα σημεία και τα όρια μου! Ξυπολητη στην βρόχη ξεκίνησα την μετακόμιση για αλλη μια φορα, σηκώνω τους κώνους και τους μετακινώ εκεί που με βολεύει. Μέχρι εκεί που βλέπω ...από οπού και αν κοιτάξω. Κοντά σε μένα και όχι στα μετρά του καθένα! Ξερω πλεων πως δεν υπαρχει αγιος βασιλης και πως δεν μπορώ να αλλάξω τον κόσμο, ομως μπορώ να αλλάξω τον τρόπο που εγω τον αντιλαμβανομε. Δεν μπορώ να αποφασισω για τα σημεια και τα ορια των υπολοιπων αλλά μπορώ να κρατώ τσίλιες στα δικά μου. Δεν μπορω να αλλαξω κανενα αλλα μπορω να επιλεξω για μενα ποιος θα ειναι καποιος και ποιος ο κανενας...
Η αγένεια και η ειλικρινεια είναι σαν τον δεξιό και τον αριστερό άμα τους ντοπάρεις και τους δυο συναντιονται και μοιαζουν τοσο που δεν διακρινεις την διαφορα. Συχνά οι άνθρωποι συγχιζουμε το δικαιωμα να λεμε την γνωμη μας με αυτο της αγενειας, και τον ορο θαρρος με αυτο της θρασυδειλιας!
Οι θρασύδειλοι, ενα συχνο φαινομενο, απο τον καιρο που κρυφτηκαμε ολοι πισω απο τους υπολογιστες και τα κοινωνικα στερεοτυπα μας. Στην καθημερινοτητα απο την αλλη είναι εύκολο να ξεχωρισουν, συνήθως κοιτάνε στην σκιά σου γιατί φοβουνται να σε κοιτάξουν στα ματια, εκει που ειναι η φωτια σου. Είναι γενικοτερα αντιπαθεις στους περισσοτέρους και δεν έχουν καμιά αίσθηση του χιούμορ. Ως επι των πλειστων γλείφτες και καταπιεσμένοι. Aπαντουν συνήθως με ρητορικές ερωτήσεις γιατί δεν αντεχουν την απάντηση αφού εχουν συνηθησει να ακούνε μονο την φωνή τους.
Συνηθως ειναι ατομα που δεν εχουν έχουν αγαπηθει γιαυτο και ειναι δυσκολο να αγαπησουν. Ειναι ανταγωνιστικοι και τσιγγουνιδες εχουν την αισθηση ότι δεν υπάρχει αρκετό για όλους και καποιος φανταστικος εχθρος τους εχει βαλει στο ματι.
Τους αρέσει να υποτιμούν τους γύρω τους, περνώντας εκδίκηση για το κενό τους. Ειναι περιθωριοποιημενοι γιατι το επιδιωκουν κατα βαθως αφου αυτο ειναι και η δικαιολογια στον κομπλεξισμο και τον θυμο τους.
Καθε που πυρπολειται ο θυμος τους ψαχνουν για το επόμενο θυμα τους μεχρι να κανουν την λαθος επιλογη. Σήμερα το λαθος ημουν εγω, γιατι η πινακιδα μου εγραφε μετακίνηση κώνων και το πρόστιμο ειναι ακριβό.
α.ν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου