Κατεβηκε απο το βαγονι χωρις καμια αποσκευη, εξουθενωμενη απο το ταξιδι κρατουσε στα δυο της χερια το καλυτερο κομματι απο το χαμογελο της τυλιγμενο σε μια γουστοζικη χαρτοπετσετα για την μικρη της ανιψια που την περημενε εκει απο την προηγουμενη τους ζωη.
Αφου την ειδε την πλησιασε γονατισε μπροστα της προσφεροντας της το κρατημενο χαμογελο απο την τελευταια της αποστολη.
Την κοιταξε μεσα στα δυο τεραστια -διδυμα φεγγαρια- ματια της και της ψιθυρισε μια μελωδια στο αυτι:
- Κοιτα πριν πεθανεις να τρομαξεις εστω και μια φορα απο ευτυχεια.
Μια καινουρια αποστολη ειχε μολις ξεκινησει...
α.ν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου