ΠAYSEIS ΛEΞEIS

Τι μου συμβαινει? Eχω χάσει την έμπνευση μου, διανύω μια περίοδο ξηρασίας, έχω γεράσει, ? Το blog μου νοσεί , σβήνει αργοπεθαίνει... Κάθε που ξεκινώ να γράφω μουλαρώνει σε πρόχειρο και κάθε που προσπαθώ να επιμεληθω το πρόχειρο , επιστρεφει στο ατέλειωτο όπως και όλες οι αποφάσεις της ζωής μου βέβαια, αυτό δεν είναι κάτι καινούριο - αλλάζω γνώμη πιο συχνά από ότι ανασαίνω- αλλα ελα που δεν μπορούσα να προβλέψω πως αυτός ο θανατηφορος ιός θα μόλυνε και το blog μου. Με αυτή τι σκέψη και άλλες πολύ πιο ουσιαστικές , με τις οποιες δεν εχω την ωριμότητα να ασχοληθώ, συναντιέμαι στο σταυροδρόμι οποτε με βγαλει ο δρομος της μη εμπνευσης, παλεύω με την παύση και δεν μου βγαίνει λέξη , έκατσα λοιπόν αποψε αποφασισμένη να περάσω με κοκκινο. Ενωσα αυτόν τον φτηνό τενεκέ αντικαταστάτη του παλιού σάπιου μήλου με την τρύπα στο τοίχο που φωτιζει τις ζωες μας, ετοίμασα και το τσάι μου σήκωσα το ενα μανικι πανω για να μην κριωνω και κάθισα απέναντι από αυτόν τον καταραμένο αντικαταστάτη τενεκέ με τα ...

Στα 17 έδωσες την πρώτη δόση για το βιογραφικό σου , στα 22 - 24 την δεύτερη γερη δόση και γύρω στα 25 ξεκίνησες πυρετωδώς να αποδεικνύεις ότι στα 17 σου ήξερες πολύ καλά τι έκανες. 13 χρονια μετά από την πρωτη δοση με ένα βιογραφικό γεμάτο αποδείξεις που μοιάζουν απορία...σταματας. Μια στιγμή  και κοιτάς. Ποιος είσαι και τι κανεις? Είσαι το βιογραφικό σου? Τι κι αν δεν γουστάρεις να είσαι το βιογραφικό που ξεκίνησε στα 17 ? Τι κι αν θες να είσαι ένα άλλο που ξεκινα στα 30? Νομιζεις πως μπορεις? Θαρρείς πως δικαιούσαι?  Εχεις την εντύπωση πως αυτο ειναι κατι που συμβαίνει συνηθως ή μηπως  θα δημιουργούσε μια μικρη κοινωνικά κυκλοφοριακή αναστάτωση ? Ποσο θα στοίχιζε αυτό το δικαίωμα αραγε? Αν αφαιρέσεις από τα 30 τα 13 θα επέστρεφες στα 17, αν αφαιρέσεις όμως από σένα το βιογραφικό σου τι είναι αυτό από που απομένει? a.n

Εύκολα ο άνθρωπος πετά έξω από την ζωή του ανθρώπους,  τερματίζει σχέσεις/φιλίες, κόβει κάθε επαφή και προσποιήτε πως δεν σήμαιναν τίποτα για αυτόν , πως έχει την δύναμη να είναι ελεύθερος και να βγάζει από την ζωή του οτιδήποτε δεν έχει πλέων ανάγκη.  Είναι και κάποιοι πιο 'ισχυροί και παντοδύναμοι', που κάνουν πως δεν τους γνωρίζουν πια, πως δεν τους γνώρισαν ποτε, πως δεν τους αγάπησαν ποτε, πως δεν τους δόθηκαν ποτε,πως δεν αντάλλαξαν πότε για λιγο τα κομμάτια τους. Καταφερνουν και προσποιούνται πως όλα ήταν ένα ψέμα πως ΤΩΡΑ όλα είναι καλύτερα. Ένα τώρα ανάγκης.  Αυτό το τώρα όμως ποσο σίγουροι είναι ότι τους ανήκει και για ποσο? Σήμερα τσάκωσα τον εαυτό μου να αναρωτιέμαι πραγματικα ποσο ασήμαντη είμαι και ότι όλα αυτά που έχω ζήσει, με τον τρόπο με τον οποιο τα αντιλαμβάνομαι και νιώθω, ότι είναι υπαρκτά μονο μέσα μου. Μες το νου μου ενα πραγμα... Οταν εγώ σταματήσω να υπάρχω στην μορφή π...

Πολύ θα ήθελα να είχα κάτι πολύ ξεχωριστό και όμορφο να γράψω για τα πρώτα ΑΝΤΑ, κάτι μοναδικό κάτι που θα το διαβάζω στα 60 μου και θα λέω '' ψψψψψ θεα! κοίτα τι έγραψα στα 30 μου! '' Τα πρώτα άντα λοιπόν, και τίποτε το μαγικό δεν έχει συμβεί, ούτε η ζωή μου άλλαξε από τα χθες στα σήμερα, ούτε νιώθω μεγαλύτερη, ή διαφορετική από χθες , ούτε πιο hollywood -sex and the city.  Κάπως έτσι φαντάζομαι θα νιώθουν και οι νιόπαντροι μετά από το τρελό show του γάμου τους και τις φωτογραφίες τους με τις super duper ευτυχισμένες φάτσες τους να πλημμυρίζουν τα social media. Από την άλλη όμως έμπνευση και  ζωή είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από όλα αυτά και όσο και αν προσπαθούμε να την πολιορκήσουμε με likes η ζωή πάντα θα μας ξεπερνά. Το να νομίζει κάποιος ότι κρατα την ζωή του στα χερια του ή τον Θεό από τα @@ είναι σαν να νομίζει κάποιος που ζυγίζει λιγότερο από ένα τόνο ότι μπορεί να σταθεί ακίνητος μέσα στην θάλασσα. Τα πάντα ρεί και δεν ξέρεις ποτε πως και προς τα που! Η ζωή ...

Μια φορα και ενα καιρο... Αναμεσα στον ερωτα και την αναγκη μια φυσαλιδα οξυγονου ακροβατουσε ρυθμικα, αν και η φυσαλιδα ειχε το μεγεθος μιας ανασας ηταν αρκετη για να συντηρει την φλογα της ελευθεριας, της υπαρξης που την φιλοξενούσε, καθε που η υπαρξη εισεπνεε η φυσαλίδα αφινε την ουρα της εξω απλα για να υπενθιμιζει στην υπαρξη την δικη της αναγκη για υπαρξη καθε που εκπνεε εδινε πνοη στη φλογα της ελευθεριας ετσι μεταξυ υπαρξης και φιλοξενουμενης η ισορροποια βρισκοταν στο μοιρασμα μιας φυσαλιδας οξυγονου, η αναγκη και ο ερωτας αν και παρομοια ειχαν στο αναμεσο τους την φλογα της ελευθεριας και η υπαρξη κ η φιλοξενουμενη της ισοροποια. Σημερα... Διασχιζω αρρωστες υπάρξεις οπου η αναγκη και ο ερωτας δεν ξεχωριζουν γιατι η φυσαλιδα οξυγονου εγκλωβιστικε ετσιθελιστικα απο φοβο για πολυ καιρο στην υπαρξη που την φιλοξενουσε με αποτελεσμα την απολυτη σιωπη στον ρυθμο της ουρας που εδινε πνοη στην φλογα της ελευθεριας και εκει που παλια ξεχωριζα την αναγκη απο τον ε...

Επιστροφη απο το καμπινγκ της καταστροφης. Σημαντικη σημειωση: Πριν ξεκινησετε τσεκαρετε το νερο στο αυτοκινητο σας και οταν λεω το νερο εννοω αυτο που το λαστιχο του ενωνεται με την μηχανη και οχι αυτο που ειναι για τους γυαλοκαθαριστηρες αλλιως τα αποτελεσματα το πιο πιθανον να ειναι καπως ετσι:

Simera den tha pliktrologisw ute gia tin emmoni mu me tin eleutheria ute gia to atsalo flert mu me tin monaxia ute gia to kinigito metaxi zwis - kai mi zwis . Simera tha pliktrologisw perifana ..... taraaaaaaam ...... tup tup.. Tin lista tu camping mu! w nai! eimai toso perifani gia ton controllfrikismo mu pu tha pliktrologisw gia oles kai olus tus controllfrikakides mia sxedon teleia apo ola mix diafora eurwpaikokipriaki lista gia camping! Parakalw : 1.Ladi kai fitili gia kantili 2. Kerakia 3. ttorus g thalassa   4. antiliako swmatos  5. Kuppa p tha valw mesa t aplita piata 6. Taplet fortismeno gia musikua 7. Igra mantilakia  8. Kunnues  9. Nero, mpirues pago smirnof pago  10. Pagwniera  11. tankui gia na gemisw nero apo tin pigi pu pu tha erxome 12. Sfuggarakia g edafos (6 eurw apo to jambo) 13.  Antikunupiko  14. First aid box  15. Petsi xeskonopanno - gia na katharisw tsatiri apo mesa giati o filos tu bro mu pu to danistike den...

Ακομα και η σκια της αλλαζε διαρκως θεση  η ομιχλη της την καλεσε να επαναπροσδιοριστει μεταξυ της λεξης απειλης και απειλητικης η ομιχλη απειλουσε καθε της εδρα την ξεπλενε και απο απειλητικη τωρα αντικριζε την απειλη ηταν απλα ο ρουφιανος μιας φιγουρας που δεν εμοιαζε καν σ αυτην? α.ν

Λιγο πριν τα 30 εμαθα να μετρω μεχρι το 100. 1 αμμος 2 ζεστη 3 νερο 4 δροσερο 5 εισπνεω 6 καθαρο αερα 7 δεντρα  8 πρασινα 9 βραχος 10 σταθερος 11 ασφαλεια 12 κυμα 13 δυναμη 14 πετραδακι ... 63 νερο 64 αλμυρο .... 82 επιπλεω 83 κολυμππω .... 96 κοσμος 97 γυναικα 98 παιδι 99 ζωη 100 Ειμαι εδω, 100% ΕΔΩ!

Hey ho its me again trying to blog.... Ερωτας, ελευθερια, ζωή θάνατος ουσία, ανούσια? Hmm.... Not today.... Σήμερα θα εξομολογηθώ μια σκέψη που άρπαξα από την αχίλλειο πτέρνα λίγο πριν μου ξεφύγει στην θάλασσα, περήφανη λοιπόν για το λαβράκι μου καταθέτω ευθύς την συναρπαστική σκέψη μου! Κατάθεση : Τι θα γινόταν αν με ένα μαγικό τρόπο , που θα συμπεριλαμβανόταν στο πακέτο της ύπαρξης μας, όλοι γνώριζαν όλο σου το παρελθόν ,τις φοβίες, τις σκέψεις, τις ανησυχίες, τις ανασφάλειες σου,είχαν την ικανότητα να  αντιλαμβάνονται όλη την επεξεργασία της σκέψης σου καθως και τις επιπτώσεις της στην συμπεριφορά σου αλλά και το  πως το κάθε περιστατικό-σκέψη-ερέθισμα, επιδρά καθε φορα στην διαμόρφωση και συμπεριφορά σου έτσι ωστε να μην χρειαζόταν να δικαιολογηθείς, να αμυνθείς, ή να εξηγήσεις τίποτα και σε κανένα γιατί απλά όλα θα ήταν για όλους δεδομένα? Ουφ... Αποδοχή και respect ! Σε ένα κόσμο χωρίς '"σκατζο"-χοίρους'!* a.n *Ο Νίτσε ισχυρίζεται όταν...

Στην αρχη ερωτευεσε τον ερωτα, επειτα την φιγουρα στον καθρευτη που στολησαν τα παιδικα σου πινελα αναμεσα στα δακτυλα της ενηλικης σου απαιτησης και ενω ζωγραφιζεις διψασμενος η αναγκη σου δεν σταματα να ξεδιψα χορευοντας στον ρυθμο των παιδικων σου θελω. Μεχρι την πρωτη βροχη. Η νερομπογια σιγα σιγα αλλιωνεται, σε μουντζωνει, τρομαζεις  για λιγο και ξαναβρεχει, θυμωνεις γιατι σε λερωνει μεχρι που αυτο που μενει στον καθρευτη εισαι μονο εσυ. Γυμνος εσυ, μονο εσυ. Πουθενα αυτος. Αντεχεις να αγαπησει αυτο που βλεπεις; Αυτο που δεν βλεπεις ομως; Αντεχεις; Ηρθε η ωρα να τον γνωρισεις. Δεν ειναι το χρωμα ουτε το πινελο. Δεν ειναι η βροχη ουτε το χωμα. Δεν ειμαι το μουντζωμα της ευτυχιας σου ουτε η ευτυχια σου. Ειμαι ενας ολοκληρος καινουριος και αγνωστος κοσμος παρομοιος μα ποτε ομοιος. Δεν σε γεμιζει σε συμπληρωνει, δεν σε δενει σε απελευθερωνει. Δεν χρειαζεσε κατι παραπανω γιατι εισαι ηδη καλυτερος. α.ν

"Οι απαισιόδοξοι είναι απλά οι αισιόδοξοι με περισσότερες πληροφορίες" Κάπου το άρπαξε το μάτι μου και χαμογέλασα... Έχω σιωπήσει σκέφτομαι... Έχω κλείσει τα ματια και έχω αναπαυτεί στον 165cm καναπέ μου πληκτρολογώντας  μηνύματα στον εαυτό μου σε αυτό το σάπιο μήλο που αρνείται θεληματικά να ξεψυχήσει εκφράζοντας έτσι την συμπόνια του για την χρόνια πενία μου. Διαβάζω για ομαδικούς βιασμούς στις φυλακες και κάνω scroll down ,  βλέπω ένα σκύλο καρφωμένο με ξύλα σε ένα πάσσαλο και κάνω απόκρυψη δημοσίευσης, ακούω για αυτοκτονίες διαφθορά και κλείνω την tv, διαβάζω για καταχρήσεις εξουσίας, ανεργία , οικονομική κρίση, απελπισία και γυρίζω σελίδα στις διατροφικές συμβουλές, οδηγώ και βάζω cd πριν τις ειδήσεις και ψάχνω το φεγγάρι μασουλωντας την τσιχλα πιο δυνατά για να μην ακουω τις ενοχές μου που σιωπώ σε τόση ασχημία. Σιωπώ και επιτρέπω.  Κάποτε έχω και υγιεις εκρήξεις δεν λέω αλλα όσο μεγαλώνω λιγοστεύουν και ανησυχώ ότι αυτό είναι ο θάνατος. Μήπως αυτοκτονώ ...