Αχ Αννούλα του χιονια ...26 χρονια το ίδιο τραγούδι, αφιερωμένο από τον πρώτο άντρα της ζωής μου! Κάθε 9 του δεκέμβρη να με αναγκάζει να συγκινηθώ τόσο "γλυκομελαγχολικα"! Φέτος όμως, αποφασίζω να πάρω την πρωτοβουλία να κάνω εγώ την αφιερώση αφού οι στίχοι με βρίσκουν σε χιονισμένα όνειρα μακριά από αγαπημένους μου αλλα πιο κοντά από ποτε με όλα τα μέσα μου! Ενθουσιασμένη με τις καθημερινές μου μικρές ανακαλύψεις ξεκινώντας από τις κέλογκς νιφάδες κοιτώ το φεγγάρι και αναρωτιέμαι αν ήξερε το παιδικό μου μυαλό τι τραγουδούσε σε εκείνες τις βόλτες λάρνακα - λευκωσία κοιτώντας το φωτεινό μου μηδέν....φεγγαράκι μου λαμπρό φέγγε μου να περπατώ να μαθαίνω πράγματα σπουδάγματα του θεού τα θαύματα!
Σου το αφιερώνω λοιπόν με αγάπη!
xxx
'A.Ννακαλιπτω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου