Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Αύγουστος, 2012

Μαθήματα ενηλικίωσης

Τι κρίνετε πίσω από την θυμο κάθε ανθρώπινης ύπαρξης, πίσω από την οργή πίσω από την σιωπή, πίσω από λόγια μαχαιρια, την αδιαφορία, την παραίτηση, την απόρριψη, την έντονη κριτική, τον αυτασαρκασμο, το χιούμορ, την επίθεση, την άμυνα την εσωστρέφεια την ντροπή ή την υπερβολική προβολή; Μια ιστορία, ένας ερωτας, μια αγάπη, ένας εφιάλτης, μια προδοσία, μια απιστία, μια δύσκολη παιδική ηλικία,  ένα όνειρο προδομένο, μια χαμένη ελπίδα, μια ανεκπλήρωτη προσδοκία, απογοήτευση, αποτυχία αμέτρητες μοναδικές ιστορίες από μοναδικούς περίπλοκους απλούς  ανθρώπους. Ζητείται ελπίς ! Είναι η φύση μας περιπλοκη ή απλά απίστευτα απλή? Είναι άβυσσος οι ψυχές μας ή απλά μια βαρκούλα με τρύπια πανιά? Ας πάρουμε για δεδομένο ότι όλοι μας έχουμε πληγωθεί, ότι όλοι μας έχουμε μια σκοτεινή ιστορία, ότι όλοι έχουμε ανασφάλειες, ότι κάθε που ασκούμε κριτική είναι η προβολή των δικών μας παθών που δεν ανεχόμαστε στους εαυτούς μας, πως ο θυμος μας είναι πόνος και η αδιαφορία μας φόβος. Η επίθεση μ...

Το χερι

Απόγευμα κυριακής μυρωδια απο φρεσκοκουρεμενο γρασίδι στην διαδρομή, από τις αγαπημένες μου μυρωδιές ανάμεσα σε αυτές του φρέσκου ψωμιού, του καφέ, της θάλασσας και της βροχής στο χώμα. Δροσούλα και μια υποψία μπόρας στον αέρα, περπατάμε για την στάση λεωφορείου μαζί με την συγκάτοικο μου, δεν έχουμε αργήσει. Σήμερα την έχω εκπλήξει, πρώτον νιώθω κουρασμένη κάτι που δεν συνηθίζεται, δεύτερον έχω ξυπνήσει μετά από αυτήν, κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί και τρίτον είμαι στην ώρα μου επίσης φαινόμενο σπάνιο. Η απάντηση μου λοιπόν στην δήλωση της ότι είμαι ένας χαμαιλέων όλο εκπλήξεις ήταν αρκετή για να ξεζουμίσω το συνειρμό του χαμαιλέων και να επεκταθώ σε αυτόν του κανένα. Ποια είμαι τελικά, ποια ήμουν και ποια γίνομαι? Είμαι ότι βλέπω γύρω μου ή η κυκλοθυμία μέσα μου? Δανείζομαι τα σαββατοκύριακα λίγο από το όλα και ξοφλώ τις πέμπτες με τα τίποτα. Είμαι ένας κανένας με μια ντουλάπα γεμάτη από υποψηφιους εαυτούς έτοιμους για εγκατάσταση και απόρριψη. Παρατηρώντας τις αλλαγές σήμερα το α...

Τα χερια ενος φαντασματος

Παντα ειχα αδυναμια στα χερια των ανθρωπων ισως γιατι ειναι απο τα πρωτα πραγματα που κοιταμε μολις γεννηθουμε και συνεχιζουμε να τα παρκολουθαμε καθως γερναμε.  Καθε φορα που τα βρισκω λιγο σκουρα τα χρησιμοποιω στο μεγιστο ειτε για να καθαρισω το σπιτι, ειτε το μυαλο μου.  Τα μπλεκω, τα ξημπλεκω, τα κοιτω, τα ξανακοιτω, τα περιεργαζομε και αναρωτιεμε, οτι για να μπορω να τα βλεπω και να νιωθω τοτε μαλλον αυτο που ζω ειναι αληθινο και δεν ονειρευομε.  Κατακριβειαν, θα μπορουσα να ζωγραφισω τα δακτυλα μου και με κλειστα τα ματια απο τις ωρες που εχω ξοδεψει πρατηρωντας τα, μετρωντας απο την πρωτη μερα γεννησης μου μεχρι σημερα.  Στην αριστερη παλαμη κατω απο τον αντιχειρα οι νευρες μου σχηματιζουν μια μικρη καρδια, καποτε ειχα σκευτει να την τονιζα με ενα τατουαζ αλλα συντομα αλλαξα γνωμη, οπως και με ολα πραγματα στην ζωη μου.  Η αληθεια ειναι οτι απο τα δακτυλα καταλαβαινω πολλα για τους αλλους, αν τα ματια ειναι το βιβλιο τοτε θα ελεγα πως τα χερια ...

mou moiazw

Ola lene feugw kai gw sto twra menw ola lene allazw kai egw olo me sena moiazw ola fwnazun ela ma sto keno me vgazun ola lene proxwra k oloi sto epitopu sixnazun sto keno arazw me ton euato m tromazw ola fwnazun allazw ma egw mono se sena moiazw su moiazw mou moiazw...

Ασπρο - μαυρο - γκρι

Ωρα 22.20 πλην 15 ' που παει μπροστα  22.05. Κοιταω το λευκο μου μπλογκ και την λευκη μου σκεψη. Τα δυο μου χερια στο πληκτρολογιο περημενουν τις σκεψεις μου να τα χορεψουν ομως δεν κουνιουνται...σιωπη. Με κοιτας και σε κοιτω τι αλλο να σου πω? Τι να γραψω που δεν το εχω πει? Ξεκηνω δειλα με ενα κλικ, ακολουθει αλλο ενα κλικ κλικ χωρις κανενα κλικ ομως αυτος ο γαμος θα ναι λευκος! Αποφασιζω να γκρινιαξω μεχρι το διαζυγιο.. Ποναω, πλατη αριστερο ποδι χερι και αριστερο ημισφαιριο εγκεφαλου.  Η αριστερα μου αποψε νοσει, ο κουμμουνισμος καταρρει... Το σαββατοκιριακο με εκτοξευσε και η δευτερα με προσγειωσε σε ενα λευκο τοπιο, με μαυρες σκεψεις. Ο καιρος βροχερος και ο χειμωνας λεει μπονζιουρ ζιε σουι γκρι, γκρεμοτζακιζοντας με, αρχες Αυγουστου. Νομιζω μου λειπεις...λες γιαυτο να ποναω? Εφευρεσα ενα πονο για να μου θυμιζει την παρουσια στην απουσια σου? Λευκη αρνηση και λευκη επανασταση. Λευκα αιμοσφαιρια σε απεργια! Αδυναμια μου ξεβαφεις τον απελευθερωτικο αγωνα. Δουλευω τον εα...