Ανάμεσα στις λέξεις, ανάμεσα στον θόρυβο και τις σκέψεις, μια παύση, μια σιωπή σε παρακολουθεί!
Τις προάλλες παρακολουθούσα προσεκτικά τις λέξεις και ανακάλυψα πως η παύση αναμέσα σε αυτές, δεν είναι ποτέ όμοια με καμία άλλη και δεν έχει πάντα την ίδια σημασία! Αυτό που μου κέντρισε το ενδιαφέρον είναι κατα πόσο μια παύση ή ακομά και η σιωπή μπορεί να προσθέσει ή να ξεγυμνώσει τις λέξεις που την συνοδεύουν!
Αναρωτήθηκα κατα πόσον λαμβάνω υπόψη τις παύσεις στην καθημερινή μου επικοινωνία! Αυτό που συνειδητοποιήσα είναι αυτό που χρόνια τώρα ακούμε στο τέλος κάθε καβγά να μας κατηγορούν οι άντρες- οτι δεν ακούμε! Ασφαλώς !
Η απάντηση βρίσκεται λοιπον σε αυτες τις ρομαντικές παύσεις και σε όλα αυτά που δεν λέγονται, τα οποία όταν υπερτερούν και το νόημα τους δεν συμβαδίζει με αυτο των λέξεων βγάζουμε τις παρωπίδες απο τα μάτια και γινόμαστε κουφάλογα! Κάπου εδω βρίσκεται και η παγίδα- παραγοντας φαντασία που μπορεί να αποβεί καταστροφικό οταν η σεναριολογία πέρνει την σκυτάλη ! Κατί ασφαλως που λατρευουμε καταβάθως να κάνουμε απο τον καιρό της σίντι και της μπάρμπι!
Στο θέμα μας.
Στην προσπαθεια μας να επικοινωνήσουμε καλύτερα απορροφούμε όλα τα εξωτερικά ερεθισμάτα για μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα ! Στην περίπτωση που οι λέξεις δεν συνάδουν με το σύνολο τότε η ψηφος πάει στον Αλκινο "... με τόσα ψέματα που ντύθηκαν οι λέξεις πως να σου πώ το σ αγαπώ να το πιστέψεις" Τελικά μήπως οι σχέσεις των ανθρώπων να ηταν πιο αληθινές αν δεν υπήρχαν οι λέξεις;
Το συμπέρασμα μου είναι πως η αλήθεια βρίσκετε κάπου στο ανάμεσο, το πιο σημαντικό στη επικοινωνια είναι ο σεβασμός στην σιωπή, στις λέξεις και στις παύσεις γιατί εκεί βρίσκεται η αληθινή επικοινωνία!
Παύσεις και λέξεις ισοπαλία !
Α.Ν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου