Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

ΦΩΝΗ

Κομπος στο κενο
ταχυπαλμια σε δανεικο ρυθμο
στο βλεμμα φτερα
στον ηχο oρμητικα νερα
δεν σε κοιτω ζωη
ειναι η μερα τρομακτικα μαγικη
μυριζει  αλλαγη
εισαι δειλη.

Παλμος σε δικο μου ρυθμο
ανησυχα νερα
δεν με κοιτουν
ειναι θολα
σιωπη μου αληθηνη
παντα με διαφορετικη φωνη
προστατευτικη μαγικη
σε αγνοω ζωη
κατοικω στο μακρια
δεν με εχεις αναγκη πια
αφου δεν εχω αναγκη τιποτα πια.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Λιτανείες

Ένα ζουμερό, βελούδινο ποδάρακι στα τσαλακωμένα μου μούτρα.   Από τη κίνηση ξέρω πως μαγειρεύεται η γκρίνια πρωί‑πρωί, η κοτσιακαρούα μάνα ...