Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Δεκέμβριος, 2012

ΑΤΙΕ (αγνωστης ταυτοτητας ιπταμενη ευτυχια)

Δεν έχω να δώσω τίποτα μην περιμένεις τίποτα. Προσδοκίες και απαιτήσεις αγνωστης ταυτοτητας ευτυχιας. Αν δεν είναι μέσα σου δεν θα το βρεις ποτέ έξω σου. Δεν έχω να σου δώσω τίποτα μην περιμένεις τίποτα. Δεν μπορω να σου δωσω ευτυχια. Δεν πάσχω από καμιά ανίατη ασθένεια, ούτε έχω χάσει κάποιο μέλος της οικογενείας μου πρόσφατα, είναι όλοι καλά.  Βλέπω, ακούω σκευτομε, γράφω, μιλώ, περπατώ, χορεύω, τραγουδώ! Αλλα δεν εχω καμιά ευτυχεια να σου δώσω ! Τα εχω σχεδον ολα! Δεν έχω κανένα σοβαρό λόγο να μην είμαι ευτυχισμένη! Τι σημαίνει όμως σοβαρός λόγος; Έχω γνωρίσει άτομα ετοιμοθάνατα πιο ευτυχισμένα από μένα. Έχω γνωρίσει άτομα χωρίς χεριά και ποδια πιο ευτυχισμένα από μένα. Ποίος ορίζει δηλαδή τον λόγο που θα δικαιολογεί την απουσία ευτυχειας μου; Δεν έχω δηλαδη το δικαίωμα στην απουσία ευτυχειας, επειδή δεν πληρώ τα κρητηρια του κοινωνική μετρήματος; Ε λοιπον ομολογω γαμημενη κοινωνια με τα μετρηματα σου πως δεν έχω κανένα σοβαρό λόγο και παρόλα αυτά δεν είμαι ευτυχισμ...

H filosofia tis mixas!

Ερώτηση: Τι διαφορετικό περιμένεις να δεις κάθε φορά που κοιτάς το χαρτί όταν φυσάς την μύτη συ; Μήπως αντί μιξα θα βρεις διαμαντάκια αυτή την φορά; Γιατί τόση περιέργεια να δούμε τι κρύβετε στο χαρτί; Τι μαρτυρά αυτή η κίνηση μας; Είναι ανάγκη για αυτογνωσία η' απόλαυση για βρωμερές εικόνες;  Ω Άνθρωπε Σ αρέσει να κοιτάς! Μέτα το γάλα η επόμενη ουσία που γευστικές ήταν η μίξα συ, στο νηπειαγωγειο την έκανες μπαλίτσα, στο δημοτικό την έτρεμες σαν ο χάρος το λιβάνι μη σου μείνει η ρετσινιά του μίξη και στο γυμνάσιο την τσέκαρες με το καθρευτακι , και από τότε αυτός ο θεσμός έχει θεσπιστεί άλλοτε ρωτάς την κολλητή σου με υφος συνωμοτικό " εχω τπτ" και αλλοτε απλα ευχεσαι να μην εχει ξεμεινει τιποτα και ο λογος που σε κοιτουν χαριτωμενα ειναι γιατι εχεις γαλλικη μυτουλα και οχι σιχαμερη μιξουλα! Απο τοτε η συνηθεια που εγινε λατρεια, την τσεκάρεις με το που θα ξεπορτίσει στο χαρτί! Μια ολόκληρη ανθρωπότης παρατηρητης της μιξας! Η βρωμερή εικόνα που έγινε ανάγκη; Όσο πιο...

Ftuuu!!!

Ο μηνας της συμφοράς! Ok δεν είμαι και το πιο υπεύθυνο άτομο στον γαλαξία μας ούτε ότι πιστεύω στην γρουσουζια και το ματι  αλλά αυτός ο μηνας ήταν το κάτι άλλο! Εκατσα λοιπόν και εκανα μια απο τις περιφημες λιστες μου και μέτρησα τις "απωλειες" -ασημενιο ζευγαρι σκολαρικια( αγορά οκτ) 1 piece is missing . -ζευγαρι σκολαρικια ξυλινα (αγορα επισ. οκτ) both are missing, εθεαθεις τελευταια φορα στο τραπεζακι της Κ.Παπας - αμα δεν τα φαγε η γατα τα φαγε ο καδος σιγουρα! -Ζευγάρια σκουλαρικια muffins-  1 piece is missing- δεν εχω ιδεα... -κάκκινα σκουλαρικια -κόκκινες μαργαρίτες , ΟΝΕ μπίλια εις missing ( καπου μεσα στην σακουλα της ηλεκτρικης σκουπας) -Ζευγάρι γάντια μαύρα (αγορά σεπτ) 1 κομματι missing  ( υποψηφία σκηνή εγκλήματος - γύρισμα η'μετρό) -Ζευγάρι γάντια τυρκουάζ (αγορά Νοέμβριο) 1 piece missing ( Δ έχω ιδέα ακόμα που αλλα έχω ελπίδες ) -Ζευγάρι γάντια μοβ benetton   ( δώρο γιορτής 9 dec) στο πλυντήριο στους 60 με τα υπόλοιπα κοινά θνητά μου ρούχα ...

21.12.2012

Στο μετρό μετά την δουλειά, κοιτώ έξω από το παράθυρο ποτέ λευκό και άλλοτε στην αντανάκλαση ένα κουρασμένο εγώ! Κοιτώ την ώρα, υπερωρίες πάλι και το τέλος του κόσμου έχει καθυστέρηση, θα φταίνε οι πολυκιστικες! Οι μαγιάς δεν πρόβλεψαν οτι το τελος ειναι παντα γενους  θηλυκού !  Πεθαινω απο πεινά- με αυτούς τους ρυθμούς θα αδυνατίσω καταλαθως και θα πάνε χαμένα τόσα χρονιά συντήρησης του μύθου της Δευτέρας μου, τι πρωτια θα απομεινει στη Δευτερα μου μετα που δεν εχει χονεψει ποτε το δευτερο ονομα της ? Απέναντι μου γιγαντοαφίσα των hobbits, hmm..παρασκευή βραδύ , το τέλος του κόσμου και εγώ δεν μπορώ να σταματήσω να φαντασιωνομε ενα ζουμερο mac!  Στάση μετρό σπίτι : 12 δευτερόλεπτα τελευταίας ευκαιρίας για να σαπίσω σπίτι και δεν την αρπάζω pip pip pip κλείνουν οι πόρτες, πάντα θύμα των διαφημίσεων αδυνατο θηλυκο, η αφίσα με παγίδευσε μέσα στο μετρό και με οδηγεί κατευθειαν στην φωλιά των ποπκόρν! Για πρώτη φορά χαίρομε που το εισιτήριο του σινεμά στοιχίζει 14 ευρώ α...

To noiki

Κάθε αποχαιρετισμός είναι και ένας μικρός-μεγάλος χωρισμός, και κάθε χωρισμός είναι ένα μικρός-μεγάλος θάνατος. Λένε πως ο άνθρωπος για να ξεπεράσει ένα μεγάλο χωρισμό  χρειαζεται περίπου 3 χρονιά όσα δηλαδή περίπου χρειαζεται για να κλείσει μια πληγή που αφήνει πίσω ένας θάνατος κάποιου δικου του ανθρώπου. Για να ξεπεράσει κανείς ένα αποχωρισμό του αρκεί ίσως απλά η συνειδητοποίηση, και αυτο συνήθως γίνετε πάντα στη σκηνή του εγκλήματος, όταν ανοίγεις την πόρτα, όταν επιστρέψεις στο κοινό σημείο μονός, όταν πληκτρολογήσεις τον αριθμό και είναι λάθος. Κάτω από την ιδία σκηνή, παρακολουθουμε διαφορετικές παραστάσεις και κρατάμε σημειώσεις για το τέλος, ανταλλάζουμε απόψεις και μοιραζόμαστε συναισθήματα, συμπάσχουμε κάτω από την ιδία αυλαία και μοιραζόμαστε τις φρίκες μας και τα ποπκόρν μας, ανοίγουμε τα εσσωψυχα μας και μετά απομονωνόμαστε στα κουκούλια μας! Ξεφαντωνουμε, εξερευνουμε, φροντιζουμε, μοιραζομαστε, ανακαλυπτουμε... Επενδύουμε και ονειρευόμαστε παρόλο που ξέρουμε π...

Poli xioni

Einai kapoia tragudia pou apla me afoplizun.... a.n "Γεμάτο δάκρυα στάζει το πέλαγος. Μοιάζει το χιόνι σου φέτος να καίει. Μοιάζει το μέλλον να είναι απροσπέραστο σ’ ένα παρόν που στενάζει και κλαίει. Είναι χλωμό του ουρανού το στερέωμα και τούτη η πόλη φαρμάκι να στάζει. Έχω πια χάσει καιρό το δικαίωμα να σ’ αντικρίζω καθώς θα χαράζει. Όσο μ’ αγάπησες τόσο σε πρόδωσα. Όσο με πρόδωσες σ’ είχα αγαπήσει. Όσο με άφηνες τόσο σε άφηνα κι όσο με μίσησες με έχω μισήσει. Κλείνω τα μάτια και βλέπω το αύριο κι είναι ένα αύριο δίχως εικόνες. Ίσως να ζει η αγάπη μεθαύριο. Ίσως περάσουν κι αυτοί οι χειμώνες. Είναι η πόλη μας τώρα πια φάντασμα. Μοιάζει με πίνακα που έχει ξεβάψει. Κι έχει απομείνει μονάχα η θάλασσα να μου θυμίζει ότι έχω ξεχάσει. Έτσι κοιτάζω την πόλη που αγάπησα όταν σε είχα σ΄ αυτή συναντήσει. Έτσι κοιτάζω την πόλη που άφησα όταν στην άβυσσο μ΄ είχες αφήσει. Όσο μ’ αγάπησες τόσο σε πρόδωσα. Όσο με πρόδωσες σ’ είχα αγαπήσει. Όσο με άφηνες τ...

Merry xmas or?

Δεντράκι, φωτάκια, ξηραμένα τραγούδια, αγάπη ειρήνη και στοργή όλοι τώρα τραγουδάμε... Οικογενειακά τραπέζια, αρμονία, ευτυχεια, αγάπη ειρήνη και στοργή όλοι μασουλάμε.... Νόστιμες συνταγές , συροπιαστα γλυκά, κανείς δεν παχαίνει με αυτά εχουμε διατηρήσει όλοι τα ωραία μας σώματα, τις επίπεδες κοιλιές και τα σφικτά μας κολαρακια! Πρωτοκλασάτα ωραία ρούχα, πασαρελλα , ανταλλάζουμε πλούσια δώρα -καμιά κρίση σε καμιά οικογένεια! Νο no... Άψογες οικογενειακές, φιλικές, κοινωνικές και επαγγελματικές σχέσεις! Το αφεντικό σε καλεί σπίτι του για τραπέζι και σου ανακοινώνει την προαγωγή σου εις ένδειξη σεβασμου και εκτίμησης γιατί φέτος σου βγήκε ο κώλος στην δουλειά και σε κανενα δεν αρεσουν τα ξεκολα! Το σκυλί του επίσης ερωτεύτηκε το δικο σου αγαπημενο πετ και θα κάνουν απογόνους σύντομα! Λοβ στορι ! Σκυλίσια ζωή! Μάλλινες καλτσουλες, κεράκια, ένα Λαμπραντόρ puppy(από το γκάστρωμα του πασχαλινου τραπεζίου από το αφεντικό που σε εκτιμά) ίδιο με αυτά τις διαφήμισης τις kleenex, παραμένει...

Epi tafeio

Λίγο πριν... είναι αργά λίγο πριν... μετανιώσεις λίγο πριν...μιλιά ξαναποκτισεις λίγο πριν... ξανασκαψεις λίγο πριν... με βρεις εκεί που με έχεις θάψει δεν υπάρχει πτώμα να ξεθάψεις λίγο πριν μην με ψάξεις, πριν μιλήσεις, πριν με ξαναχασεις με έχεις ήδη ξεχάσει λίγο πριν με αγνοησεις, με αποφύγεις, με κοιτάξεις με έχεις ήδη προσπεράσει. Μην ομολογήσεις, μην σκευτεις, δεν μπορείς καν κατάματα να με κοιτάξεις σε κουτί δεν μπορείς ένα φάντασμα να ξαναθαψεις μην σκάψεις μην σκευτεις καν να ψάξεις το σώμα που ζωντανό έχεις θάψει είναι πάντα αργά για σένα να ξεθάψεις. Α.Ν