Δεν έχω να δώσω τίποτα μην περιμένεις τίποτα. Προσδοκίες και απαιτήσεις αγνωστης ταυτοτητας ευτυχιας. Αν δεν είναι μέσα σου δεν θα το βρεις ποτέ έξω σου.
Δεν έχω να σου δώσω τίποτα μην περιμένεις τίποτα. Δεν μπορω να σου δωσω ευτυχια.
Δεν πάσχω από καμιά ανίατη ασθένεια, ούτε έχω χάσει κάποιο μέλος της οικογενείας μου πρόσφατα, είναι όλοι καλά. Βλέπω, ακούω σκευτομε, γράφω, μιλώ, περπατώ, χορεύω, τραγουδώ! Αλλα δεν εχω καμιά ευτυχεια να σου δώσω ! Τα εχω σχεδον ολα! Δεν έχω κανένα σοβαρό λόγο να μην είμαι ευτυχισμένη! Τι σημαίνει όμως σοβαρός λόγος; Έχω γνωρίσει άτομα ετοιμοθάνατα πιο ευτυχισμένα από μένα. Έχω γνωρίσει άτομα χωρίς χεριά και ποδια πιο ευτυχισμένα από μένα. Ποίος ορίζει δηλαδή τον λόγο που θα δικαιολογεί την απουσία ευτυχειας μου; Δεν έχω δηλαδη το δικαίωμα στην απουσία ευτυχειας, επειδή δεν πληρώ τα κρητηρια του κοινωνική μετρήματος; Ε λοιπον ομολογω γαμημενη κοινωνια με τα μετρηματα σου πως δεν έχω κανένα σοβαρό λόγο και παρόλα αυτά δεν είμαι ευτυχισμένη, δεν ειμαι καν δυστυχισμένη! Ειμαι μια λεξη που δεν υπαρχει. Στο αναμεσο τιποτα. Στο ενδιαμεσο κενό. Εν Λευκω!
Σύμφωνα με το κοινωνικό μέτρημα το αρθρισμα μου ειναι : αχάριστη άπληστη και εγωίστρια αφου δεν εχω καταφερει να εφευρει καποιο σοβαρο λόγο σύμφωνα με τα δικά της μετρήματα που να δικαιολογεί την απουσία ευτυχειας μου. Δεν εχω καμια δικαιολογια για τα νευρα μου, το αγχος την ανησυχια μου, τις αυπνιες, τις μελαγχολιες μου, την καταπιεση που νιωθω, τις τασεις φυγης μου, την αναγκη μου για απομονωση και απολυτη ησυχια! Ενας απαισιος ανθρωπος!
Τα χριστουγεννα μου θα έπρεπε σύμφωνα με την κοινωνία να ήταν ευτυχισμενα αφου σχεδιαστηκαν συμφωνα με ευτυχισμενες προδιαγραφες. Δεντρακι, οικογενεια, φαι, δωρα! ΑΤΙΕ! Είμαι ένας απαίσιος άνθρωπος που δεν μπορεί να αισθανθει την ευτυχια και απλά θα προτίμουσε να τα περάσει μονός του στην ασφάλεια της γνωριμης μη ευτυχιας του.
Εκει στην γνωριμη απουσια ευτυχειας μπορώ να απολαύσω μελαγχολικα απλά πράγματα όπως τον ήλιο στο πρόσωπο μου, ένα cheesecake, ένα σουφλέ 500 τυριων, μια πλούσια σαλάτα, να βγαίνω ξυπόλητη στο χιονισμένο μπαλκόνι και να γειώνομαι μετά στο ζεστό παρκέ. Μπορώ να απολαύσω το ηλιοβασίλεμα, την πανσέληνο, τις χιονονιφαδες, μπορώ να απολαύσω την σιωπή μου , to blog μου, αλλα και την καλή παρέα οταν εγω την επιλεγω, μια καλή ταινία και καλή μουσική. Να κάνω μπάνιο με τα αιθερία ελαία μου και να μελαγχολώ στο δωμάτιο μου δικαιολογημενα πλεων που δεν πληρω τις ευτυχισμενες προδιαγραφες. Τωρα μου εχει αφαιρεθει και αυτο το δικαιωμα και πρεπει να υποστω εκτος απο την απουσια ευτυχιας μου και την απουσια δικαιολογιας μου και να υπαρξω απλα απαισια χωρις δικαιολογια!
Δεν εχω τιποτα να δωσω παρα μονο αυτα που μου ανοικουν ολοχρονα.
Οτιδηποτε αλλο ειναι ενας ψευτικος κοινωνικος ψυχαναγκασμος.
Σκεψου το! Όταν εσύ δεν είσαι ευτυχισμένος γιατί να είναι τα χριστουγεννα σου;
Το 13 θα μπει Τρίτη τί κι αν δεν είναι καλή η χρονιά και τα χρονια δεν ειναι πολλα; Τι θα γινει?
Δεν έχω τιποτα δεν περιμένω τιποτα και δεν ειμαι καθολου ελευθερος είμαι απλα άνθρωπος.
α.ν
Δεν έχω να σου δώσω τίποτα μην περιμένεις τίποτα. Δεν μπορω να σου δωσω ευτυχια.
Δεν πάσχω από καμιά ανίατη ασθένεια, ούτε έχω χάσει κάποιο μέλος της οικογενείας μου πρόσφατα, είναι όλοι καλά. Βλέπω, ακούω σκευτομε, γράφω, μιλώ, περπατώ, χορεύω, τραγουδώ! Αλλα δεν εχω καμιά ευτυχεια να σου δώσω ! Τα εχω σχεδον ολα! Δεν έχω κανένα σοβαρό λόγο να μην είμαι ευτυχισμένη! Τι σημαίνει όμως σοβαρός λόγος; Έχω γνωρίσει άτομα ετοιμοθάνατα πιο ευτυχισμένα από μένα. Έχω γνωρίσει άτομα χωρίς χεριά και ποδια πιο ευτυχισμένα από μένα. Ποίος ορίζει δηλαδή τον λόγο που θα δικαιολογεί την απουσία ευτυχειας μου; Δεν έχω δηλαδη το δικαίωμα στην απουσία ευτυχειας, επειδή δεν πληρώ τα κρητηρια του κοινωνική μετρήματος; Ε λοιπον ομολογω γαμημενη κοινωνια με τα μετρηματα σου πως δεν έχω κανένα σοβαρό λόγο και παρόλα αυτά δεν είμαι ευτυχισμένη, δεν ειμαι καν δυστυχισμένη! Ειμαι μια λεξη που δεν υπαρχει. Στο αναμεσο τιποτα. Στο ενδιαμεσο κενό. Εν Λευκω!
Σύμφωνα με το κοινωνικό μέτρημα το αρθρισμα μου ειναι : αχάριστη άπληστη και εγωίστρια αφου δεν εχω καταφερει να εφευρει καποιο σοβαρο λόγο σύμφωνα με τα δικά της μετρήματα που να δικαιολογεί την απουσία ευτυχειας μου. Δεν εχω καμια δικαιολογια για τα νευρα μου, το αγχος την ανησυχια μου, τις αυπνιες, τις μελαγχολιες μου, την καταπιεση που νιωθω, τις τασεις φυγης μου, την αναγκη μου για απομονωση και απολυτη ησυχια! Ενας απαισιος ανθρωπος!
Τα χριστουγεννα μου θα έπρεπε σύμφωνα με την κοινωνία να ήταν ευτυχισμενα αφου σχεδιαστηκαν συμφωνα με ευτυχισμενες προδιαγραφες. Δεντρακι, οικογενεια, φαι, δωρα! ΑΤΙΕ! Είμαι ένας απαίσιος άνθρωπος που δεν μπορεί να αισθανθει την ευτυχια και απλά θα προτίμουσε να τα περάσει μονός του στην ασφάλεια της γνωριμης μη ευτυχιας του.
Εκει στην γνωριμη απουσια ευτυχειας μπορώ να απολαύσω μελαγχολικα απλά πράγματα όπως τον ήλιο στο πρόσωπο μου, ένα cheesecake, ένα σουφλέ 500 τυριων, μια πλούσια σαλάτα, να βγαίνω ξυπόλητη στο χιονισμένο μπαλκόνι και να γειώνομαι μετά στο ζεστό παρκέ. Μπορώ να απολαύσω το ηλιοβασίλεμα, την πανσέληνο, τις χιονονιφαδες, μπορώ να απολαύσω την σιωπή μου , to blog μου, αλλα και την καλή παρέα οταν εγω την επιλεγω, μια καλή ταινία και καλή μουσική. Να κάνω μπάνιο με τα αιθερία ελαία μου και να μελαγχολώ στο δωμάτιο μου δικαιολογημενα πλεων που δεν πληρω τις ευτυχισμενες προδιαγραφες. Τωρα μου εχει αφαιρεθει και αυτο το δικαιωμα και πρεπει να υποστω εκτος απο την απουσια ευτυχιας μου και την απουσια δικαιολογιας μου και να υπαρξω απλα απαισια χωρις δικαιολογια!
Δεν εχω τιποτα να δωσω παρα μονο αυτα που μου ανοικουν ολοχρονα.
Οτιδηποτε αλλο ειναι ενας ψευτικος κοινωνικος ψυχαναγκασμος.
Σκεψου το! Όταν εσύ δεν είσαι ευτυχισμένος γιατί να είναι τα χριστουγεννα σου;
Το 13 θα μπει Τρίτη τί κι αν δεν είναι καλή η χρονιά και τα χρονια δεν ειναι πολλα; Τι θα γινει?
Δεν έχω τιποτα δεν περιμένω τιποτα και δεν ειμαι καθολου ελευθερος είμαι απλα άνθρωπος.
α.ν
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου