Καλοκαιρι αρχες δεκαετια 90', δημοτικο, φορεσαμε κατω απο τα ρουχα τα μαγιο μας τις ροζ μας ζαγιοναρες και ξεκινησαμε να γεμιζουμε με νερο τους κουβαδες.
Ετοιμες για επιθεση, κρυφτηκαμε πισω απο το πεζουλι και στησαμε καρτερι στα μεγαλα αγορια της γειτονιας! Ειναι η ωρα που σχολανε απο τα ιδιαιτερα τους και περημενουμε να περασουν με τα ποδηλατα για να τους μπουγελωσουμε!
Καθομαστε καραουλι με την μικρη σου αδελφη, και καρδιοκτυπουσαμε διπλα διπλα...τα μαγουλα της ειναι ροζ και τα μαλια της πεφτουν στα ματια! Κοιταζω πισω να επιβεβαιωσω οτι εισαι εκει και με πιανει ενας μικρος πανικος που δεν σε βρισκω, αυτο δεν θα ειναι καλο σκευτηκα αλλα δεν το εδιξα στον μικρο 'Μογλη', επρεπε να κρατησω την ιεραρχεια εσυ κανεις πλατες σε μενα και γω σε αυτην! Γιαυτο η απουσια απο το συνηθισμενο σου ποστο μονο ανησυχεια μπορουσε να μου προκαλεσει...
Με το που εμφανιζεται η πρωτη σκια ποδηλατου στην ζεστη ασφαλτο δινουμε σημα και ξεκινα ο νεροπολεμος! Ξεχυθηκαμε με τους κουβαδες και τις νεροφουσκες στην Αχιλλεως ! Αχιλλεως 11 και 12 τα νιατα μας εκει αντικριστα! Χαχανα... μουσκιδια και οι 2, αστοχησαμε δεν τους πετυχαμε ! Αποτυχαμε ...αλλα που εχεις πα...δεν προλαβα να ολοκλησωσω την σκεψη μου οταν ορμητικα μια δεσμη νερου με πνιγει παρασυρωντας με στο απεναντι πεζοδρομιο! Κρατας το λαστιχο και σημαδευεις! Δεν το περημενα! Παραδινομε -παραδινομε... μας νικησες! Απολαμβανεις την υπεροχή γιατι ησουν παντα πιο δυνατη...
Χειμωνας τελη δεκαετιας 90' , γυμνασιο, αφισομανια 'κατερινα' στο εφηβικο δωματιο , πρωτοι ερωτες, πρωτα δακρυα, περηφανη δεν μου μαρτυρας ποτε πρωτη ποιον αγαπας...
Αρχες 2000 λυκειο, μου μαθαινεις να οδηγω μηχανακι, την Κασσανδρα ακομα μου κανεις πλατες απλα απο συνηθεια , μαζι στις αλητειες μας, στις μελαχγολειες μας στις αυπνιες μας. Δεν φοβαμε τιποτα και καθαριζεις για παρτυ μου.
Το σχολικο μου σακιδειο μονιμως στο σαλονι σου, και το μπλε μου μπουφαν στην μπορντω πολυθρονα! Ενα πρωι επιστρεφω με σκισμενο καλσον, και την ουρα στα σκελια παλι τρακαρα, φοβαμε να το πω στα γονιδια! Ποσες φορες στον ιδιο μηνα! Νιωθω ντροπη ...με κοροιδευεις που ειμαι ηλιθια!
2002 αποφοιτησα, μετακομησα, ερωτευτηκα...τα σαββατοκυριακα επιστρεφω στην γειτονια και τα λεμε στο πεζοδρομιο στα πετακτα, εχουμε και οι δυο αυτοκινητα, μεταμεσονυκτιες βολτες μεχρι τον Φαρο σαντουτις και κεανιτα , θαλασσα και αλμυρα, χωμα στα μαλια!
Δευτερος χρονος σπουδων παντρευεσε, θα ειμαι πρωτοκουμπαρα ειμαι τοσο περηφανη αλλα τοσο πανικοβλημενη αραγε καπου εδω να χανω τις δικες μου πλατες?Αργω στον γαμο, εχω αγχος που πρεπει να χορεψω τα στεφανα δεν τα θυμαμε τα βηματα, και η σειρα ποια ειναι? Βγαινεις απο την εκλησια μοιραζω σε ολους τα περηφημα μπουκακια ρυζιου, και μπουφ ! ενα λευκο συννεφο σκονης γεμιζει τους καλεσμενους ριζολεκεδες...γιατι δεν μου ειπε κανεις πως επρεπε να ξεπλυνω το ρυζι? ? ?
Γεννας το πρωτο σου παιδι , ξαναμετακομιζω πιο μακρια, νιωθω πως μπορω πλεων και χωρις τις δικες σου πλατες εισαι πλεων μανουλα εχεις οικογενεια, εγω ακολουθω την καρδια...
Επιστρεφω απο σπουδες, ειμαστε και οι δυο πλεων μεγαλες, απογευματα με καφε τσιγαρο και σουβλακι! Κομμενες οι αλητειες...
Μετα ...μετα, ξαναμετακομιζω λιγο πιο κοντα στην παιδικη μας γειτονια, σου συστηνω τον νεο μου σινγκλ διαμερισμα ικεα και τον παλαβο μου εαυτο γελας νευρικα με τις ριζοσπαστικες μου αλλαγες κανεις κριτικη αλλα εγω δεν ειμαι εκει θελω να ζησω την αρχη!
Περσι σου ανακοινωσα οτι θα ξενιτευτω, εκλαιγες και γω γελουσα, το παιζα εγω αντρας και συ γκομενα. Στην διαδρομη ο αντρας μου τελιωσε και εγινα ξανα γκομενα τοσο που επρεπε να παρκαρω γιατι δεν εβλεπα. Εσυ με εμαθες να κριβομε.
Φετος ξαναμενεις εγγυος, δεν προλαβα καν να φιλισω κοιλιτσα, γεννησες και δεν ημουν εκει και τωρα... αυτο.... και δεν ειμαι εκει!
Τωρα που ηρθε η ωρα να σου κανω εγω πλατες...ειμαι τοσο μακρια και κριβομε αλλοτε σαν αντρας και καποτε σαν γκομενα ...
Κλινουμε το τηλ, τιποτα δεν εχει αλλαξει αλλα τιποτε δεν ειναι οπως παλια... εισαι αραγε καλα ή ειναι απλα ο γνωριμος ρολος απο παλια για νιωθουμε και οι δυο καλα?
Νιωθω οπως τοτε που κοιταξα πισω και ανησυχησα μην εχασα τις δικες μου πλατες...
Περημενω να επιστρεψεις και να σημαδεψεις με το λαστιχο! Δεν εχεις μαθει να χανεις! Περασαμε τοσα, θα περασει και αυτο! Γμτ!
Να προσεχεις γιατι δεν αντεχω να χανω πλατες xxx
α.ν
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου