Στις φλεβες μονο φωτια
στις σκεψεις ορμητικα νερα
στην σκια μου ο αγνωστος γνωστος
αιωνιο μου παιδικο κρυφτο
κυνηγησε με οταν δεν κοιτω
δεν αντεχω τιποτα καλο
κερδισε με οταν δεν μετρω
ο λυκος ειναι ακομη εδω.
α.ν
Ένα ζουμερό, βελούδινο ποδάρακι στα τσαλακωμένα μου μούτρα. Από τη κίνηση ξέρω πως μαγειρεύεται η γκρίνια πρωί‑πρωί, η κοτσιακαρούα μάνα ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου