Αυτή η θέση είναι κρατημένη? με ρώτησε.
Η ερώτηση μου φάνηκε τόσο αστεία που ξεκίνησα να γελάω ασυγκρατητα, απολογούμαι, όχι...ποτε δεν ήταν και ποτε δεν θα είναι, σκέφτηκα...κατακριβειαν... μπορείτε να πάρετε και την δικη μου, μόλις συνειδητοποίησα πως έχω ξαναδεί το έργο!
Πήρα το παλτό μου και κρύφτηκα μέσα στο αγαπημένο μου κασκολ, αυτό που μύριζε πάντα εγώ...! Βγήκα στους δρόμους και ξεκίνησα να περπατώ χωρίς προορισμό μετρούσα τις σκιες των περαστικών στην μολυβένια βρεγμένη άσφαλτο. Που και που διέκρινα τις αντανακλάσεις τους μέσα από ανεύθυνες νεροκιλιδες που είχαν αμελησει να κατρακυλήσουν σε κάποιο κοντινό σωλήνα...
Διασχίζω την πολη όπως ακριβώς διασχίζω τις σκέψεις μου σιωπηλά σαν θεατής που μόλις βγήκε από την παράσταση πρώτου ξεκινήσει, αφήνοντας πίσω την χαρισμένη θέση...
Μια μόνιμη πεταλούδα στο στήθος σαγηνεύει τους παλμούς τις καρδιας μου, με το άτακτο φτερουγίσματα της να μην μου ομόλογα τους στίχους.
Οι δρόμοι της πόλης με οδηγούν στην κοιλια του καπιταλισμού, χριστούγεννα, σιωπώ και προσπαθώ να ακούσω τις καμπάνες...απεργία...καμια αίσθηση...ο κυνικός νταλικέρης μέσα μου είναι έτοιμος να ξεστομίσει την αγαπημένη του lexi...m@l@ki...ακομα ένα τραγούδι τσίου...
A ναι!!!Το πουλάκι!
Πως μου ξέφυγε?
Αστραπιαία προσγειώνομε στην ευθύνη, σκανάρω τον χώρο, ψάχνωντας το αστρο μια κατευθυνόμενη δέσμη φωτος φωτίζει την ταμία!!! Φτάνω στον Βηθλεεμ μου Συγγνώμη...ρωτώ την ταμία δειλά...μήπως ξέρετε που θα βρω...?
Βγαίνω από το supermaket και χαμογελώ περηφανα! ΣΜΥΡΝΑ ΑΣΗΜΙ ΚΑΙ ΧΡΥΣΟ!
Είμαι ενθουσιασμένη στην τσαντα εχω σπορακια για το καινουριο μου επισκεπτη, εδω και μερες ξεχνουσα να τα προσθέσω στην λίστα του σουπερμαρκετ μου, ανυπομονω να τα διξω στο θαρραλέο πουλάκι που μπαίνει στην κουζίνα μου εδώ και βδομάδες κάθε που ανοίγω το παράθυρο.
Πλέων αναγνωρίζει την φωνή μου, έχω την υποψία ότι έμαθε να ξεχωρίζει από τον τόνο της φωνής μου ότι υποκρίνομαι και δεν είμαι πραγματικά θυμωμένη που μπαίνει χωρίς την άδεια μου κάθε φορα που συναντά το παράθυρο μου ανοικτό! Για την εξυπνάδα και το θάρρος του και μονο του αξίζει και ένα mökki* σκέφτομαι(*εξοχικό)!
Χριστουγεννιάτικο δώρο? Mpaa... ας το πούμε γενεθλίων, κοιτώ την ημερομηνία, 20.11...σελίδα από άρλεκιν, δεν μπορεί να είναι σκορπιός ... θα ορκιζόμουν πως το πουλάκι μου είναι Υδροχόος...
Ο πουλάκης μετα απο το ζωδιο χρειάζεται να αποκτήσει όνομα, αυτό προέχει, το μικρο του mökki θα ειναι το βαφτιστικό του δώρο!
Η στιγμή της επιλογής!
Κοιτώ το ταβάνι...
Άραγε Λάκης από το πουλάκις? Θα του άξιζε όμως ένα πιο θαρραλέο για παράδειγμα Τάκης αλλα δυστυχώς αυτό το όνομα απονεμήθηκε στο πρώτο μου αυτοκίνητο, αιώνια του η μνήμη...!
Από την άλλη με ανησυχεί λιγάκι ο συνειρμός με αυτόν του γλυκούλι, πωωωω μεγάλη ευθύνη να είσαι μάνα τελικά...
Φοράω τις χοντρές μου κάλτσες και παραμιλώ, μαζευτήκαμε όλοι εδώ ενώπιον πουλιών και κλαδιών να βαφτισουμε αυτό το θαρραλέο πουλάκι του Θεού , Λάκη ή αλλιώς ο θαρραλέος Μάκης!
Amin!
Μπορείτε να πετάξετε από τις θέσεις σας!
Έτοιμη για την βαρυχειμωνιά, ευτυχώς που είναι και ο Μάκης να μου θυμίζει πως θα ναι σαν να μπαίνει η άνοιξη...
a.n
Η ερώτηση μου φάνηκε τόσο αστεία που ξεκίνησα να γελάω ασυγκρατητα, απολογούμαι, όχι...ποτε δεν ήταν και ποτε δεν θα είναι, σκέφτηκα...κατακριβειαν... μπορείτε να πάρετε και την δικη μου, μόλις συνειδητοποίησα πως έχω ξαναδεί το έργο!
Πήρα το παλτό μου και κρύφτηκα μέσα στο αγαπημένο μου κασκολ, αυτό που μύριζε πάντα εγώ...! Βγήκα στους δρόμους και ξεκίνησα να περπατώ χωρίς προορισμό μετρούσα τις σκιες των περαστικών στην μολυβένια βρεγμένη άσφαλτο. Που και που διέκρινα τις αντανακλάσεις τους μέσα από ανεύθυνες νεροκιλιδες που είχαν αμελησει να κατρακυλήσουν σε κάποιο κοντινό σωλήνα...
Διασχίζω την πολη όπως ακριβώς διασχίζω τις σκέψεις μου σιωπηλά σαν θεατής που μόλις βγήκε από την παράσταση πρώτου ξεκινήσει, αφήνοντας πίσω την χαρισμένη θέση...
Μια μόνιμη πεταλούδα στο στήθος σαγηνεύει τους παλμούς τις καρδιας μου, με το άτακτο φτερουγίσματα της να μην μου ομόλογα τους στίχους.
Οι δρόμοι της πόλης με οδηγούν στην κοιλια του καπιταλισμού, χριστούγεννα, σιωπώ και προσπαθώ να ακούσω τις καμπάνες...απεργία...καμια αίσθηση...ο κυνικός νταλικέρης μέσα μου είναι έτοιμος να ξεστομίσει την αγαπημένη του lexi...m@l@ki...ακομα ένα τραγούδι τσίου...
A ναι!!!Το πουλάκι!
Πως μου ξέφυγε?
Αστραπιαία προσγειώνομε στην ευθύνη, σκανάρω τον χώρο, ψάχνωντας το αστρο μια κατευθυνόμενη δέσμη φωτος φωτίζει την ταμία!!! Φτάνω στον Βηθλεεμ μου Συγγνώμη...ρωτώ την ταμία δειλά...μήπως ξέρετε που θα βρω...?
Βγαίνω από το supermaket και χαμογελώ περηφανα! ΣΜΥΡΝΑ ΑΣΗΜΙ ΚΑΙ ΧΡΥΣΟ!
Είμαι ενθουσιασμένη στην τσαντα εχω σπορακια για το καινουριο μου επισκεπτη, εδω και μερες ξεχνουσα να τα προσθέσω στην λίστα του σουπερμαρκετ μου, ανυπομονω να τα διξω στο θαρραλέο πουλάκι που μπαίνει στην κουζίνα μου εδώ και βδομάδες κάθε που ανοίγω το παράθυρο.
Πλέων αναγνωρίζει την φωνή μου, έχω την υποψία ότι έμαθε να ξεχωρίζει από τον τόνο της φωνής μου ότι υποκρίνομαι και δεν είμαι πραγματικά θυμωμένη που μπαίνει χωρίς την άδεια μου κάθε φορα που συναντά το παράθυρο μου ανοικτό! Για την εξυπνάδα και το θάρρος του και μονο του αξίζει και ένα mökki* σκέφτομαι(*εξοχικό)!
Χριστουγεννιάτικο δώρο? Mpaa... ας το πούμε γενεθλίων, κοιτώ την ημερομηνία, 20.11...σελίδα από άρλεκιν, δεν μπορεί να είναι σκορπιός ... θα ορκιζόμουν πως το πουλάκι μου είναι Υδροχόος...
Ο πουλάκης μετα απο το ζωδιο χρειάζεται να αποκτήσει όνομα, αυτό προέχει, το μικρο του mökki θα ειναι το βαφτιστικό του δώρο!
Η στιγμή της επιλογής!
Κοιτώ το ταβάνι...
Άραγε Λάκης από το πουλάκις? Θα του άξιζε όμως ένα πιο θαρραλέο για παράδειγμα Τάκης αλλα δυστυχώς αυτό το όνομα απονεμήθηκε στο πρώτο μου αυτοκίνητο, αιώνια του η μνήμη...!
Από την άλλη με ανησυχεί λιγάκι ο συνειρμός με αυτόν του γλυκούλι, πωωωω μεγάλη ευθύνη να είσαι μάνα τελικά...
Φοράω τις χοντρές μου κάλτσες και παραμιλώ, μαζευτήκαμε όλοι εδώ ενώπιον πουλιών και κλαδιών να βαφτισουμε αυτό το θαρραλέο πουλάκι του Θεού , Λάκη ή αλλιώς ο θαρραλέος Μάκης!
Amin!
Μπορείτε να πετάξετε από τις θέσεις σας!
Έτοιμη για την βαρυχειμωνιά, ευτυχώς που είναι και ο Μάκης να μου θυμίζει πως θα ναι σαν να μπαίνει η άνοιξη...
a.n
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου