ΠAYSEIS ΛEΞEIS

Gravata kostumi smartphone, tatragwno proswpo me entones gwnies, girw sta 50, sfikto trigwno vlemma pou kleidwnei sto metwpo, dinata xeria, kala gramwmena daktila, diplwmatiki fwni p epanalamvane odihgies "to simantiko einai na peis tin lexi offer" autoi prepei n kanun offer prwtoi oxi emeis...offer offer offer...autoi prwtoi.. zigwmatika pu koitun psila , kiniseis k skepseis mathimatikis akriveias, tipota peritto, filtrarismeni iperoxh. Teras peitharxias kai logikis. Sigura kanei kapoio skliropiriniko athlima, einai pantremenos kai exei dio paidia pou einai prwta se ola, i skia tu einai toso megali pou episkiazei tin ginaika tu oti kai na kanei, etsi exei egkataleipsei tis prospatheies k exei apodektei oti autos o antras orizei  tin mera kai tin nikta tis zwis tis kai olokliris tis oikogeneias tis. Oli i epifaneia dermatos tu itan kalimeni me mia avra kataskeuasmeni apo ta pio anthektika filtra tis dinamikis proswpikotita tu kai den milame gia epidermiki dinami alla gia esw...

Exw fisuse, mia disforia melagxolias eixe kollisei san tsimpuri stin kardia tis apo to prwi kai tis rufuse to aima vasanistika. Oso kai na taktopoiuse to dwmatio tis den mporuse na taktopoihsei tis skepseis tis, zizania pou den simazeuontan, antipathuse ton anemo giati panta anagkazei ta sximata na allazun poreia, koituse tis xiononifades pou xoreuan akatastata kiklika mprosta apo to tzami tis, kiklus kanei kai i gh, kiklus ekanan kai oi skepseis tis simera kati pou den tis arese katholu. Ena palio tilefwnima stamatise tin anisixeia tis "me pires til kai skeutika oti mallon fovase epd fisaei" kai eixe dikaio ekeino to vradi den mporuse na isixasei me tipota. Tin ixere panta perissotero apo olus alla pote arketa. Tin agapise perissotero apo olus alla pote arketa. Eniwthe pws ipirxe kai gia tus dio kati pio arketo kai afu eixe panta perissotero tharros apo auton eixe parei tin prwtovulia na ton afisei eleuthero na to anakalipsei prwtos. Den fovotan pou xwrize ton prwto tis me...

Έρχονται στιγμές στην ζωή μας που τα τέρατα μας γίνονται τεραστια δεν χωράνε άλλο στα κλουβιά τους και απλα δραπετεύουν. Ετσιθελιστικα και απροειδοποιητα απλα εμφανίζονται μπροστά μας και απειλούν να μας κατασπαράξουν, είναι η στιγμή που τρομαζεις και πεφτεις και πιάνεις πάτο και σερνεσε μεχρι την πλησιεστερη ντουλάπα.  Κρίβεσαι και περιμένεις εκει τρομαγμένος! Είναι κάτι τέτοιες στιγμές που στέκονται οι φίλες σου απ έξω και σε ικετεύουν να βγείς, που η οικογένεια σου ριχνει φαγητο κατω από την χαραμάδα και χαρτομάντιλα σε σχήμα καρδουλας για τα ατελειωτα δάκρυα σου, είναι οι στιγμές που όσοι δεν γνώρισαν την δύναμη σου τρόμαζουν με την αδυναμία σου, που όσοι δεν είδαν το χαμόγελο σου δεν καταλαβαίνουν τα δάκρυα σου, είναι οι στιγμές που είσαι μονος στην ντουλάπα και μετρας αντιστροφα μεχρι να τελιωσει οξυγόνο. Ακούς? Επιτρέπεται να φοβηθείς, επιτρέπεται να τρομάξεις και μέσα στην ντουλάπα να κρυφτείς. Επίτρεπε να μείνεις εκεί όσο θέλεις μέχρι να βρείς ένα σχέδιο απελευθέρωσης...

Κάπου διάβασα ότι ρομαντισμός είναι αυτή η γλυκιά μελαγχολία ...κάπως έτσι δανειστικά λίγο ρομαντισμό μια φίλη και μια θάλασσα και συνυπήρξαμε για λίγο σιωπηλά στην γλυκιά μου μελαγχολία που μου προκαλεί η ανάμνηση του τόπου μου.  Όπως ο κάθε τόπος έτσι και ο κάθε άνθρωπος κουβαλούν ένα δικό τους ρομαντισμό, αυτόν δεν μπορείς να τον βρείς πουθενά αλλου εκτος από το σημείο που τον συνάντησες για πρώτη φορα. Σε μια θάλασσα, στην θεα ενός οργωμένου λιβαδιού, σε μια βραδινή βόλτα στο φάρο με ομίχλη, στην σιωπή μιας συναυλίας, στην ανατριχίλα μιας εξομολόγησης, στα δάκρυα των χαχανητών, στην αγκαλιά ενός λιμανιού... Είναι εκπληκτικό το ποσων ειδών ρομαντισμοί υπάρχουν και ποσο ο καθένας σε επηρεάζει γεννώντας σου κάθε φορά καινούριους συνδυασμούς, μοναδικούς, δανεικούς και μη επιστρεψιμους.  Είναι και κάποιοι αλλοι που σε καρτερουν να γυρίσεις αλλα καταβάθως αυτό που ψάχνουν είναι  το σημείο εκείνο που στάθηκαν μαζί και μελαγχόλησαν γλυκά. Οι άνθρωποι δεν επιστρέφουν ποτ...

Ο ήλιος ερωτεύτηκε μια χιονονιφάδα μα αυτή δεν έλεγε να λιώσει είχε ορκιστεί στον άνεμο πως μονο αυτός μπορεί στην αγκαλιά του να σηκώσει. Τα βραδια για τον άνεμο ντυνόταν πυγολαμπίδα δανειζόταν ποτε το φως ποτε το τιπότα φλέρταρε μαζί του σαν ντροπαλή ελπίδα. Ο ήλιος την κυρίευε αλλα αυτή  δεν έλεγε να λιώσει είχε στην καρδια της μονο άνεμο για πάντα μονη έφευγε πριν ο ήλιος σε χώμα την στοιχειώσει a.n

Σαν στους νεκρούς ένα ζωντανό αδειάσεις στην πλάτη σου φορτώσου μια ευθύνη, ότι ο ζωντανός αυτός στους νεκρούς για πάντα ίσως μείνει. a.n

Όσο ζω απελπίζομαι και όσο απελπίζομαι ερωτεύομαι.  Είναι και ένα άλλο: η ζωή είναι σκατά και μετά πεθαίνεις ! Γέλασα πολύ όταν το πρωτάκουσα! Κυνικό ή απλά ρεαλιστικό? Τι είναι ερωτας? Κάποτε είχα μια θεωρία ότι ο ερωτας γεννιέται μέσα από τον θαυμασμό, αυτό το όμορφο συναίσθημα που με ορμή ξεχύνεται σαν παγωμένο ρέμα  που τρέχει κάτω από το δέρμα σου με ταχύτητα γρηγορότερη από την αντίληψη σου. Δυστυχώς όσο μεγαλώνω προσγειώνομε και σκέφτομαι ότι ίσως απλά να ξεκινα απλά από την ανάγκη για ψευδαίσθηση για εξιδανίκευση για ένα ακόμα παραμύθι για διχως επιστροφη φυγή. Όλοι έχουμε διαρκώς μπροστά μας μια πραγματικότητα την οποια έχουμε βαρεθεί, μας έχει κουράσει και ψάχνουμε διαρκώς μια νέα έξοδο κινδύνου από την οποια θα δραπετεύσουμε από την εκάστοτε πληκτική μας πραγματικότητα! Αργά ή γρήγορα συναντιόμαστε αντικρηστά με την εξόδο και κάπως έτσι είμαστε ξανά στην ζούγκλα και παριστάνουμε άλλοτε τον λύκο και άλλοτε το πρόβατο, την Μάριαμ και τον Ρομπέν, την Σειρήνα ή τον...

Η Αλίκη σήμερα το πρωί ξύπνησε και συνειδητοποίησε πως στο πάτωμα είχε μια μεγάλη τρυπα! Το μαγικό χαλι, ο φτερωτός Ερμής και οι Ίκαρος brothers πολτοποιήθηκαν. Η ελπίδα ξεπούλησε και η πιστη αλλαξοπίστησε. Το τελευταίο back up plan τις ήταν το Ω! Δεν της έμενε παρα μονο η επιλογή του μαλακα αμερικανου-if you can not avoid it enjoy it. Η Αλίκη όμως είναι από την χωρα των θυμάτων έτσι δεν συγχώρεσε ποτε τον καπιταλα αμερικανο που της επέβαλε στην παιδική της ηλικία την barbie και την σιντί σαν μοναδική επιλογή παιχνιδιού, δεν συγχώρεσε ποτε τον αμερικανο που από τότε άφησε την φαντασία τις ξεσπιτωμένη γιατί το κοκλοσπιτο δεν αφηνε χωρο για αλλα δωρα στον σακκο του Αγιου Βασιλη . Η Αλίκη κούρεψε την barbie και της έδειξε τον νεροχύτη- αυτή είναι θάλασσα σου, μετά της έδειξε την πολυθρόνα αυτό είναι το βουνό σου και τέλος της έδειξε το πάτωμα και της είπε και αυτή η άβυσσος σου! Φορεσε τις μάλλινες της κάλτσες και βούτηξε στο λατρεμένο της avoid! Γιατί να enjoy εφόσον μπορεί να avoid...

Κοιτώ τον καινούριο μου σελιδοδείκτη. Μου προκαλεί ανασφάλεια! Αν τον χάσω? Αν μια μέρα γυρίσω σελίδα και δεν είναι εκεί που τον αφησα τελευταία φορα, πως θα βρω την συνεχεια? Αν εγώ χρειάζομαι τον σελιδοδείκτη περισσότερο από ότι αυτός? Αν μια μέρα δεν ακούσω το please mind the gap και σκοντάψω στο μεγάλο μου gap και μέχρι να καταφέρω να σηκωθώ τον έχει μαζέψει κάποια άλλη? Πως θα βρω την συνεχεια? Αν και η άλλη βρει τον σελιδοδείκτη μου μοναδικό και δεν επιστραφεί ποτε σε μένα? Αν αποτύχω να τον ξανακερδίσω? Αν επιστραφεί σε μένα και ξεκινα να γλιστρά ανάμεσα στις σελίδες πηδώντας κεφαλαια προκαλώντας μου μονο αναστάτωση και σύγχυση, πως θα συνεχίσω  άμα χάσω τα καλύτερα κεφαλαια του βιβλίου? Αν η αγορά του ήταν επιπόλαια? Αν ο σελιδοδείκτης αυτός δεν ήταν για μένα και τον στερώ από κάποια άλλη που της αξίζει περισσότερο αφού εγώ μπορώ να επιβιώσω τσακίζοντας την σελίδα! Αν όμως τελικά η ουσία δεν είναι η επιβίωση και είναι αυτό το άγνωστο παραπάνω? Αν τελικά τρομάξω α...

Στην κόκκινη μικρή χειραποσκευή όλα μου τα φεύγω στριμωγμένα ακατάστατα μαζί, μικρογραφια τις μικρής μου ακατάστατης ζωής μια ξιφτισμενη κόκκινη κλωστή. Αγαπημένο βιβλίο, αγαπημένο τζιν μια καμερα και ένας φορτιστής έτοιμα πριν ολα πριν την αυγή. Φεύγω. Αγκαλιά, αγάπη, παρόν φοβάμαι οτιδήποτε αληθινό Ένα εδώ, μια πιθανή εισβολή πρέπει να τακτοποιηθεί με την σκέψη αυτή μια έκπληξη, ένα σχεδόν δεν έχω χώρο στην μικρή μου αποσκευή δεν μπορώ να βγάλω τον φορτιστεί! λάθος, μην κανεις το λάθος. όλα τα αγαπημένα μου είναι στριμωγμένα μαζί φεύγω γιατί είμαι ένα control freak! σκατά! γιατί πάλι γιατί? a.n