Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013

Antanaklaseis

Η Αλίκη σήμερα το πρωί ξύπνησε και συνειδητοποίησε πως στο πάτωμα είχε μια μεγάλη τρυπα!
Το μαγικό χαλι, ο φτερωτός Ερμής και οι Ίκαρος brothers πολτοποιήθηκαν. Η ελπίδα ξεπούλησε και η πιστη αλλαξοπίστησε. Το τελευταίο back up plan τις ήταν το Ω! Δεν της έμενε παρα μονο η επιλογή του μαλακα αμερικανου-if you can not avoid it enjoy it.
Η Αλίκη όμως είναι από την χωρα των θυμάτων έτσι δεν συγχώρεσε ποτε τον καπιταλα αμερικανο που της επέβαλε στην παιδική της ηλικία την barbie και την σιντί σαν μοναδική επιλογή παιχνιδιού, δεν συγχώρεσε ποτε τον αμερικανο που από τότε άφησε την φαντασία τις ξεσπιτωμένη γιατί το κοκλοσπιτο δεν αφηνε χωρο για αλλα δωρα στον σακκο του Αγιου Βασιλη .
Η Αλίκη κούρεψε την barbie και της έδειξε τον νεροχύτη- αυτή είναι θάλασσα σου, μετά της έδειξε την πολυθρόνα αυτό είναι το βουνό σου και τέλος της έδειξε το πάτωμα και της είπε και αυτή η άβυσσος σου!
Φορεσε τις μάλλινες της κάλτσες και βούτηξε στο λατρεμένο της avoid! Γιατί να enjoy εφόσον μπορεί να avoid, σκέφτηκε? Κανε το καλο και ρίχτο στο γιαλό και όχι κανε το σωστό! Το σωστό εξυπηρετεί μονο την κοινωνία και το καλο το άτομο. Το σωστό είναι ο ken, τα διζυγωτικά ξανθά δίδυμα και το κουκλόσπιτο. Πολλή κεφάλαιο για φαντασία δεν νομίζεις? Το καλο είσαι απλά εσύ, η μέρα και ο ουρανός σου! Αγαπημένες μπουμπουλιθρες μου λείψατε, ψιθύρισε ενώ βούλιαζε στην συγκρουόμενη της ελευθερια !
Ούτε που ήξερε πια τι είναι η συγκρουόμενη ελευθεριακαι αν υπηρχε τελικα αυτη η επιλογή? Ελευθερια είναι να κανεις ότι θες, ότι πρέπει ή ότι αισθάνεσαι? Με τις συγκρουσεις τι γινεται?
Έβαλε πλυντήρια και κάθισε στην πολυθρόνα κοιτάζοντας το πάτωμα. Αυτή και οι μπουμπουλιθρες. 'Ότι και να γίνει συνέχισε σαν να μην έχει συμβεί τίποτα της είπε και την πίστεψε...και συνέχισε. Διάβασε 4 σελίδες Grey okay έφαγε 4 κουταλιές  καμένο σολωμο  επνιξε τις ορχιδέες της και ξέχασε τα ρούχα στο πλυντήριο, απάντησε το τηλέφωνο και αποφάσισε πως ο ήλιος σήμερα της πόσταρε μια βόλτα με ένα καλο φίλο, από αυτούς που σε εκτιμούν παραπάνω από ότι αξίζεις. Σε ένα ξύλινο countryside εστιατόριο μακριά από το ψυχαναγκαστικό κουκλόσπιτο κοιτούσε ποτε το λευκό και άλλοτε την αντανάκλαση ηδονής του ζεστού brownies στο κουταλάκι.
Κανε σαν να μην έχει συμβεί τίποτα και συνέχισε... γιατί μέχρι να πεθάνεις δεν θα θυμάσαι τίποτα παραπάνω από μια αμυδρή αντανάκλαση του τότε εαυτού σου στο κουταλάκι! Ένα τώρα χωρίς εγγυήσεις. Πάντα έτσι δεν ήταν?
a.n

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Φραντζολα και ελια

Νευμα βγαλμενο απο αλλη εποχη αυτης του οπως επιθυμειτε δεσποινης , σε επιθυμω για παντα. Για το υπολοιπο ταξιδι μας. Φραντζολες κ ελιες πηρ...